De const van rhetoriken

43.
15
Ind redenen, souct elck u beste vroetheyd,
Natueren spoetheyd, en mach niet bezwijcken:
Isocrates sochte, daldermeeste zoetheyd,
Eschines vertooghde der soonen goetheyt,
Dats dwel luwen, in des redens verrijcken,
Subtijlheyd hier in, dede Lysias blijcken,
Hypérides de scheerpeit met ripen verstande,
Demostenes wracht, vul crachtigher practijcken:
De materie der redenen es menigherande.
44.
Afrijcanus zochte der oratien zwaerheyt,
Cicero de claerheyt die nooit verfoeiende,
Lelius de lichticheit ende de waerheyt,
Galba de strafheid ende de stareit,
Caerbo maecte zijn redenen vloeiende:
Ghy, dien dees const niet en es vernoeiende
Dit al hoorende maect u zinnen hueghelic,
Verlanghd ende haeckt, met herten gloeiende
Neemd hier exemple an, eist hu mueghelic.
45.
Dit waren alle mannen ind leuen statelic,
Der consten batelic, die decorerende,
Die de redenen vudtten steerck ende matelic,
Verchierende haer worden, elegant ornatelic,
Haer propositien proprelick illustrerende,
Daer wy dese const, vut zijn extenderende
Diemen Rethorike naemd plaisantelick:
Vvant al dat haer es competerende
Moet beleedt sijn, fray ende elegantelick.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken