De const van rhetoriken

127
Segt sent Augustijn,
Dan uut tvleesch ter weereld genereren,
Ende helpen tsteeruelicke ghetal augeren,
Int huwelick diuijn.
O maeghdelick schijn!
Gheenrande ghepijn,
En mach thuwaerd zyn,
Daer alle vrueghd op daeghd:
Dijn kinders zyn vul blyscap op elcken termijn,
Vvel hu dan die zuuer waerd tot inden fijn!
Pieter dochter, Petronelle schoon maeghd
Die den curts veriaeghd.
vj.
Den maeghdelicken staet heeft God uutuercoren
Vuer alle ander staten, zoo elc magh horen,
Met vulmaecten crye:
Vvant van eender maeghd wilde hy zyn gheboren,
Vvaer by ghebluscht es al tsmeinschen toren,
Dats de maeghd Marye.
Dus maeghdelicke partie,
Vveest alle zeer blye,
Dat vander maeghden sye,
De weereld wart ontplaeghd:
Dlam Gods gaet vueren volghet alle ghye,
Ende ghy ooc mede reyne Gods amye.
Pieters dochter Petronelle schoon maeghd
Die den curts veriaeghd.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken