De const van rhetoriken

vj.
111
By dese transgressie ons te wel ghebleken,
Daert al om moet sterfuen dat weet elck plat,
Zydy ghy te rechte by den meinsche gheleken
Die in de roouers viel ghewondt moe en mat:
Dees meinsche reisde van Hierusalem de stat,
Daer tvisioen van paeyse by es te verstane,
Dats uten paradise ende tshemels ghewat
In hiericho, welc woord wy in tsweerelds bane,
Interpreteren de mane.
vij.
De mane gebreckigh, beteekent ghebrec en dangier,
Alzoo by haer eclypsen claer es beseuen:
Alzoo zidy ghy ghecommen hier
In miserien en tghebreck van dit aerme leuen:
Gods contemplatien hebt ghy begheuen,
En ruste die u toe gheleid was int paradijs,
De hemelsche zalicheit was u toe ghescreuen,
Ende koerd de eerdsche weelde vuer dijn aduijs,
Ghy en waerd doen niet wijs.
viij.
By uwen sculden bedoerfd ghy ons allen,
Simpelick verleedt ende qualick bedacht:
Ende zijd rampsaligh in de roouers gheuallen,
Dats tseggene in der helscher gheesten macht:
Vuer deeuwigh light koerdy den donckeren nacht,
Hu stekende onder der tentatien tempeesten,
Vuer eeuvvigh begheerdet ghy lijdende pacht:
Vuer blijsscap vvildit ghy droufheit vulleesten
Onder de boose gheesten.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken