De const van rhetoriken

185
Tdrijncken heeft gheweest, eer meer dan min
Van de eerste meinschen zoodt claer es beseuen,
Die saghmen zeer drijncken van tsweerelts beghin,
Philosophen en poeten volghden zulken zin,
Mids edel ende onedel die hem hier toe vvilden gheuen
Met drijnckene heeft Karel magnus vvonder bedreuen:
Rhetus dranck veruaerlick.
Marcus Antonius, heefter boucken af ghescreuen
Phryx pooide zeer staerlick.
Alcinous ende Acerra droncken eenpaerlick,
Ende teeuvvigher tijt.
Het drijncken regneerde zoo Plinius tuughd claerlick,
Ooit duer de vveereld vvijt.
Vvaer omme en zoen vvy niet soucken ons acquijt,
Hauvvende possessie zonder vermiden?
Laedt ons goed chiere maken zonder respijt:
Vvant, men heeft ghedroncken van auden tiden.
iij.
Xenophon, Aristotelus, Epicurus, Plato,
Homerus, ende Ennius van drijnckene noit cesseerden.
De Centauren, Sertorius, Alchibiades Catho,
En met meer andere den pluum strijcker Gnatho,
Noit hoe die ghilden den pot tracteerden!
De Parthen, ende perssen, hier in triumpheerden,
Mids de grieken groot en smal:
Die saten nachten ouere en pergriecqueerden:
Cyrus barst hem al.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken