De const van rhetoriken

xiiij.
84
Met alle dees voornoemde gheseid al naeckt,
Hebbic van Ionghs minen tijd versleten:
Den wijn ghedroncken en goet chiere ghemaect
Alzo myn mede ghesellen wel weten:
Nu zyn zy, laes! van der doot verbeten,
Onder deerde ligghende groot metten cleenen:
Haer vleesch es vanden wormen gheten,
Ende tkeerchof tooght lijcteecken metten beenen.
xv.
Hadt Atropos nu zoo verre ghecasselt
Dat zu my onthaeld hadde zomighe lien,
Te wetene meester Ian van asselt,
En meester Ian van den viuere den chyrurgien,
Iacob robins die de croone in my spien:
En men mi metten wisen en niet metten dwasen telde
Naer troost en darf ic niet meer ute sien
Verliesick Ian pillins, en Ian van den hazen velde.
xvj.
O dood weedt dat ic u tot ghena roere,
VVant om al te crighene zidy ghemoedt:
Ic bidde God spaerd noch M. Hermes qua moere
Die zoo menigh mans passie heeft verzoedt,
Eerlick ghecureerd, haer pynen gheboedt,
Vveder geld of gheen an hem en was gheen falijnghe
Vvat inwendigh lyden zy hebben ghebroedt
Van priesters en wilde hy nooit betalijnghe.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken