De const van rhetoriken

19.
Vvien waend ghy voor hand hebben, wilt dat vertooghen,
Ic mochte v benooghen in veel manieren,
Verslough ick niet Argum met zijn hondert ooghen,
Vvilde den God Mars niet mijn hulpe ghedooghen:
Ghy en weedt de cracht niet van minen dieren,
Moestick Promethea niet ten beerghe stieren,
Vvaerschudick Vlissem niet voor Circeets bequellen,
Met dees Peertse die elck meinsche moet vieren
Zendick en halick de zielen vuter hellen.
20.
Om v wijs te makene, en langh zo vroedere,
Als dijn behoedere, mits minen wijsen speur
Commick van Apollo, minen lieuen broedere,
Vuten beergh Parnaso, daer hy als voedere
Van allen den Nymphen es gouuerneur,
Daer haeldick consent, mids myn zwaer labeur
Om v curts te makene de gheheerde,
Daer pluctick desen houpel als van boomen den fleur
Vanden zeluen Laurier daer hy Daphnen in verkeerde.
21.
Dezen edelen Laurier al Goddelic bestouen
Magh niemend vullouen, als al vul secréten,
Myrtboom ende Olijfboom gaet hij te bouen,
Dies plantmen hem in alle groote houen,
Men verbindter thoofd met vanden Poëten,
Op paeys ende triumphe, es hy vervléten,
Elc moet hem om des consts vervullen hachten,
Men verchierter de haerpe met zo elc mach wéten
Tot Pausen ende Keysers moet hy de Zullen wachten.
7
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken