De const van rhetoriken

iij.
142
Als ware ghelijck Alexander magnus u weerde
En ghelijc Mars hu victorie tallen stryde,
Al hadt ghy Nicanors groote hoouerde,
Al waerdy ghelijc Venus altoos blyde,
Al waerdy ghelijc Sathan vul van nyde,
Al hadt ghy zoo menighe proprieteit,
Nochtans moedty steeruen ten laetsten tyde,
Dyn fier ghesmyde werdt dan al pleit.
De weereld dy altijd voor ooghen leit
Een valsch wanen leuen, al vul van vare:
Ende zu bedrieghd u, dies eist vulseit,
Vvie datse bemind, mind zinen verrare.
iiij.
Prince.
Curt es tswerels vrueght tmoet al zynn ghestoruen,
Aud, Iongh, steerc, cranc, naer Atropos rate:
Subijt, hoe liuigh, tmoet al zyn bedoruen,
Ter dood en heeft niemend adpeel noch bate.
Eist aerme, oft rijcke, zom vrouch, zom late,
Lustich, ofte sieck, ten heeft niemend gratie.
Eist wel ghemeten, verwacht goe mate,
Int hende, ghecrighdy Gods iubilatie.
Niemend en beloefd hem van tswerels recreatie,
Haer fausamblant bedrieghet al te gare:
Dies slutick als vueren ter eester spacie,
Vvie de weereld mind, mind zinen verrare,
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken