De const van rhetoriken

228
Vul gratien, ende schild vuer tviands strijt:
Vvant ghy baersdet Iesum als die hem behaeghd
Zalich zyn dijn borsten, die thooghste berijt
Sooghden, waer uut rees den helschen nijt:
Vvant wy van lucifer waren belaeghd.
God schiep u al schoone, wit als een crijt,
Suuer zonder smette, tot tviands spijt.
Lof u, die om ons salicheid niet en traeghd:
By u es behauwen al de weereld wijt.
Ghy maeckt ons passage int hemels bevrijt:
Ghy zijt de schoonste daer den dagh op daeghd:
Vvant vueren en naer dbaersen, bleefd ghi maeghd.
[Theoriestrofe 219; Ricqueracque; theoriestrofe 220]
219.
Vvat Ricqueracque es metter Baguenauwen,
Vvilwy nu anschauwen, ende exponeren:
Vuer een Tsaeckdicht willicse hauwen,
Vvy vlamijnghen zullense laten verflauwen,
Maer, willen haer qualiteit specifieren.
Een ricqueracque om trechte resolueren,
Zoo dwalsche zeit, es een dicht recht tusschen tween goet:
Maer gheenen zin en can zu concluderen,
Zoo hier volghd, waer by elc daer af scheen moet.
Ricqueracque.
Packebier es van veel schulden gheruumd,
Ende heeft hem ghedroncken al buten neste.
Te wilen Roel pattijn den hane heeft ghepluumd,
Heeft het vuul Cockskin den pot gheschuumd:
Ende Claeis vander sticchele liep duer de veste.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken