De const van rhetoriken

vij.
146
Dapostels dees druuen te snijden begonnen:
Pieter wildese ons te terdeneionnen,
Met zijnder leerijnghe te Roome ende eldere,
Als Gods weerde post.
De vier pilaren hebben desen wijn willen tonnen:
Deuangelisten blinkende als dlighd der zonnen
Hebbene virtuhueselic gheuoerd ten keldere,
Voer den alder besten most.
Thooghe vveerlicke, dwelck tgheestelick verlost
Heeftene binnen besteedt vuer dranck excellent.
Comd drijnckt met tranen, desen wijn uut Cristus bost
Hy gheeftene u allen zonder gheld of cost:
Dus es hy den warachtighen vvijngaerd bekeut.
viij.
Prince.
Als God ghelijc een crappe an tcruce hync
Ende vuer alle meinschen de doot ontfijnck
Purgierde hy ons allen in des druuen bloed,
Tuughd Lyra vul trauwen.
Dwater uut zyn goedwillighe zyde ghijnc
In ablutien, om zuueren tsweerelds rijnck,
Ende dbloed uut zyn herte, duer zyn oodmoet,
Om tfiands verflauwen.
Hier magh elck den wijn van compunctien scauwen
Ende Iohels oueruloedighe persse preseut.
Vvild hu an Hierimias dronckenscap hauwen:
Christus schijnct desen dranc bee mans en vrauwen,
Dus es hy den warachtighen wijngaerd bekent.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken