De const van rhetoriken

49.
17
Vvant God den gheest sendt om elcken te vredene,
Pooghd den tijd te bestedene ter minster pine,
Suerghd dijn oratie alzoo te smedene
Dat dbeghinsel metter volghender redene
Maer een gheheel lichame en schine:
En steld niet vergheefs in u doctrine,
Vald oock niet te curt, schuud zulcke verslapijnghe,
Componeerd zoo de worden ende te dien fine
Datter suffocatie en zij, noch gapijnghe.
50.
Vreest v vuer Isocrates ouermoedicheit
Vul wijser vroedicheit ende consten duerghoten,
Om stremmen zijns vriends groote ouervloedicheit
Vseerde hy eenen breyel tot zijn behoedicheit,
Ofte syn materie hadde hem ontschoten:
Andere die tpropoost niet en lieten vloten
Conste hy om tvoordiaghen, met scherpen spooren dwijnghen:
Een redene diend wel van passe ghesloten,
Dus en vercrempt nogh en steld gheen verloren dijnghen.
51.
Thucidides meester van grooten name
Hild ditte vuer blame, naer Tullius bescheet,
Van zijn compositie loopt alzulcke fame
Dat hy zijn worden sloot zoo bequame
Datter niemend tonderscheedene en weet
Of de worden metten zin of metter reden dbeleet
Verchierd was. Als hy hem tsulcker inuentie pijnde
Hy wist zoo te packene verre ende breet
Dat elck word scheen een vulle sententie zijnde.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken