Couperus ' Komedianten' en het Rome van Domitianus - Tresoar

schenen in tijdschrift; alsook wat ik, Ibidem,
het ‘Interludisch Voorwerk in de Lyriek (1897-
1909)’ en het ‘Interludisch Voorwerk buiten de
Lyriek’ (1907-1909)’ heb genoemd, blz. 41 en
vlg., 95 en vlg. Tot dit laatste behoren: Aischulos’
Zeven op Thebe los (fragment), 1907, verschenen
in tijdschrift; Homeros Ilias, Proza-Kewerking,
1909.
8 Paul van Ostaijen, Krities Proza, I, ‘De Sikkel’,
Kruishofstraat 223, Antwerpen, blz. 71 en vlg.:
Idem, Verzameld Werk, IV, Proza, II, Kritieken
en Essays, De Sikkel-Daamen N. V. – G. A van
Oorschot, 1956, blz. 294 en vlg.
9 Martinus Nijhoff, Verzameld Werk, II Kritisch,
verhalend en nagelaten proza, Eerste Deel, Bert
Bakker - G.A. van Oorschot, 1961, blz. 434 en
vlg. De volledige tekst luidt: ‘– Karel van de
Woestijne, met de vleselijkheid van zijn stem,
met de directheid van zijn instincten, met de
rauwheid waarmee deze instincten ongezuiverd
woord vinden, met zijn zware stemmingen die
nimmer los-komen, en zijn moedeloze mijmeringen
die nimmer wegijlen kunnen van het
voorwerp dat hij begeert, de huid van een
vrouw, haar knie, haar ogen, dat hij begeren
blijft ondanks zichzelf, verbannen binnen de
geur, de vorm, de glans, verdwaasd, bedwelmd
en huilend van gekrenkte hooghartigheid , Karel
van de Woestijne is een dichterdier. Enz.’
10 Verzameld Werk, II, blz. 375 en vlg. Cf. ook,
Ibidem, blz. 434 en vlg., 514 en vlg., 602 en
vlg., o.d.t. Karel van de Woestijne gestorven.
11 Buiten de al behandelde opstellen van A. Verwey,
P. van Ostaijen en M. Nijhoff, verwijs ik
verder naar: W. E. J. Kuiper, De klassieke Oudheid
in het Dichtwerk van Karel van de Woestijne,
in: Hermeneus, jg. 4. afl. 8, 15 april 1932,
blz. 121 en vlg.; M. Gijsen, Karel van de Woestijne
en het Helleensch Ideaal, redevoering,
Gent, 19.12.1932. Mededeelingen van het Karel
van de Woestijne-Genootschap, I, 1932-33, afl.
l, blz. 8 en vlg.; Prof. Dr. W.E.J. Kuiper, De
Herakles-gedichten van Karel van de Woestijne,
Ibidem, blz. 13 en vlg.; R. Herreman. Bij de
vijfde Verjaring van Karel van de Woestijne’s
Sterfdag, De epische Dichter, Ibidem, II. 1934,
afl. 5, blz. 112 en vlg.; idem, Karel van de
Woestijne als episch Dichter, Ibidem, 1937, afl.
6, blz. 24 en vlg. Dr. P. Minderaa, Karel van de
Woestijne, Zijn Leven en Werken, 2de dr., Van
Loghum Slaterus, Uitgeversmaatschappij N.V.,
Arnhem, 1942. I. Prille Jeugd en eerste Groei,
4. Atheneumjaren, blz. 34 en vlg., II. Rijpingsjaren,
Literaire Invloeden. I. Middeleeuwen en
191
Renaissance, II. Fransche Letterkunde, blz. 137
en vlg., III. Sinte Martens Laethem aan de Leie,
2. Dichters als heelende Meesters, blz. 207 en
vlg., V. Beschouwen Belijden en Beelden, 5.
Geestelijke Zelf-portretten in Proza, blz. 520 en
vlg., 9. De epische Tusschen-spelen, blz. 571 en
vlg.; M. Rutten, Karel van de Woestijne, Ontmoetingen,
83. Brugge. Desclée De Brouwer,
1970, Kunstbeeld en Wereldbeeld, blz. 56 en
vlg.; Idem, De Interludiën van Karel van de
Woestijne, Liège-Paris, De Interludiën, Ontwikkeling
– Bundeling – Plaats in het oeuvre, blz.
533 en vlg.
12 Dr. P. Minderaa. op. cit., V. Beschouwen, Belijden
en Beelden, blz. 520 en vlg.
13 M. Rutten, De Interludiën van Karel van de
Woestijne, Liège-Paris, 1972, passim; wat de
antieke mythische verbeelding in het proza betreft,
Idem, Het Proza van Karel van de Woestijne,
Liège-Paris, 1959, passim.
14 Mededeelingen van het Karel van de Woestijne-
Genootschap, 1937, all. 6, blz. 24 en vlg.
15 M. Rutten, De Interludiën van Karel van de
Woestijne, op. cit.. Hoofdstuk V, De Interludiën,
3. Plaats in het Oeuvre, blz. 606 en vlg.
16 Op. cit. blz. 607 en vlg.
17 Hermeneus, 4de jg., afl. 8, 15 april 1932, blz.
121 en vlg.
18,19 Fernand Desonay, Le Rêve hellénique chez
les poètes Parnassiens, in: Bibliothèque de la
Revue de Littérature comparée, dirigée par MM.
Baldensperger et Hazard, t. 50, Paris, Librairie
Ancienne Honoré Champion, 5, quai Malaquais
(VIe), 1928, blz. 417 en vlg. – Een zeer kritische
en overtuigende studie, hoewel ietwat
jeugdig van taal en stijl, na René Canat, La
Renaissance de la Grèce antique (1820-1850):
L’Hellénisme en France pendant la periode romantique.
Paris. Hachette, 1911; Jean Ducros,
Le Retour de la Poésie française à l’Antiquité
grecque au milieu du XIXe siècle. Paris, Colin,
1918; E. Egger, L’Hellénisme en France, 2 dln.,
Paris, Didier, 1869; Pierre Martino, Parnasse et
symbolisme, Paris, Colin, 1925.
20 Op. cit. blz. 297.
21 Dichter bij ons heeft S. Vestdijk, in Mnemosyne
in de Bergen, Een episch gedicht in negen zangen,
De Bezige Bij, Amsterdam, 1946, – wellicht
een van de laatste, zoniet het laatste antiek
mythisch verbeeldingsepos in de Nederlandse
literatuur, een unicum, – aldus antieke stof
pogen te actualiseren, althans voor een groot
deel.