Couperus ' Komedianten' en het Rome van Domitianus - Tresoar

146
Haar Hektor sprak met zijn Andromakhe.
– En beiden stonden, stil, in hun gedachten
En beiden lachten en zagen naar hun kleine
schelm, die de armpjes uitstak naar zijn vaders helm
5 en beiden schreiden en lachten
Ook vader (stierf) (en) droegen we naar ’t graf
En borgen hem in denaarde. ’T is lang geleden
al, want moeder aarde schreit olmeblaren nu
op vader’s graf. Gestorven zijn mijn zeven broers,
10 de helden (Het waren herders) Hen heeft Akhil
leus op èèn dag gedood. Hektor, als jou nu
ook Akhilleus doodt. Dan sterven weer mijn broers
mijn zeven helden, (mijn lieve herders.)
Men ziet, nog niet altijd als versregels ingedeeld en soms ook nog niet rijmend, een eerste schets
waarvoor de term fragment eigenlijk nog voorbarig is. De laatste letters van sommige woorden
zijn vrijwel niet uitgeschreven, b.v. ‘Akhills’ i.p.v. ‘Akhilleus’, maar werkelijk onduidelijk is de
tekst nergens behalve misschien in r. 7, waar tussen ‘hem’ en ‘in’ een streepje staat dat een
woordje zou kunnen zijn, maar welk? Hier blijkt ook niet dat het ontwerp voor Sleetocht is
bedoeld. Misschien was het dat ook niet. De haakjes enz. zijn van de dichter zelf; ook de
interpunctie heb ik niet aangevuld of gewijzigd, evenmin in het tweede ontwerp. Dat deze
regels, eventueel pas later, wel degelijk voor Sleetocht bedoeld waren blijkt wèl uit de tweede
versie, als het fragment in enigszins andere vorm terugkeert in hetzelfde opschrijfboekje op p.
31 temidden van andere stukjes tekst die duidelijk ter correctie en/of aanvulling van een
Sleetocht-manuscript zijn bedoeld. Dat blijkt uit het feit dat naar bladzijden van een andere
tekst, kennelijk dit manuscript, verwezen wordt, waarbij het fragment tussen andere Sleetochtfragmenten
staat en wel in volgorde. Zo staat er vlak voor alleen gescheiden door twee
vraagtekens de definitieve tekst van de laatste strofe van V.W. II p. 102. Deze tweede versie van
het fragment luidt:
Hektor, gestorven is mijn lieve moeder:
Voor slavernij redde haar korte dood.
Hektor, als jou nu ook Akhilleus doodt.
Dan sterft zij nog eens; want jij bent mijn moeder
doodde hij en
5 Ook vader is gestorven ; in het graf
Borgen we de urn met asch bij moeder aarde.
’T is lang geleden al; want moeder aarde
Schreit wilgeblaren nu op vader’s graf
En zeven broers had ik: het (erboven: ze) waren herders.
10 Hen heeft Akhilleus op één dag gedood.
Hektor, als jou nu ook Akhilleus doodt,
Dan sterven weer mijn broers, mijn lieve heldere 16