MEKTÛBÂT TERCEMESİ

ması için, kırık kalble ve göz yaşı ile Hak teâlâya yalvarmalıyız! İnsanlarısonsuz se’âdete kavuşdurmak en iyi işdir. Bundan da vaz geçmemelidir.Bu yolda hem çalışmalı, hem de istidrâc olmaması için Hak teâlâya yalvarmalıdır.Fakr, ihtiyâc ve isteklerine kavuşmamak, bu yolun zînetidir ve dünyâ veâhıretin efendisine benzemekdir “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”.Hak teâlâ, çok merhametli ve ihsânı bol olduğundan, kullarının rızkına kefîlolmuşdur. Ya’nî kendi üzerine almışdır. Bizi ve sizi bu düşüncedenkurtarmışdır. Evde bulunanların sayısı çok ise rızkı çok gönderir. Biz kullar,bütün düşüncemizi, bütün gücümüzü Hak teâlânın râzı olduğu şeyleriyapmak için kullanacağız. Evdekilerin yükünü Onun ihsânına bırakacağız.Buluşduğumuz zemân bunun üzerinde dahâ konuşuruz.Sizin yanınızdan gelenlerden işitdiğimize göre, size karşı üzüntülü olduğumuzu,dahâ hâlâ düşünüyormuşsunuz. Bu sebeble çok üzülüyormuşsunuz.Bunun için tekrâr ve kuvvetle bildiriyorum ki, böyle düşünmekden vazgeçiniz.Molla Yâr Muhammed Kadîme nasîhat ve va’z olarak yazdıklarımızı uygunbulmamış olacak ki; cevâb yazmadı. Hattâ, bu yüzden düâ bile göndermedi.Belki bundan üzülecekdir. Bu fakîre bağlı olanlardan biri yanlış, bozukbir şey yapınca, bu kendisine bildirilmezse ve yanlışları doğrulardan ayrılmazsa,vazîfe yapılmış olmaz ve âhıretde sorulunca altından kalkılamaz.Ona söyleyiniz. Fârisî beyt tercemesi:Bildirilmesi lâzım olanı söyledim sana,Yâ fâidelenirsin, yâ da çarpar kulağına.Yol göstermek, insanları Hak teâlâya çağırmak makâmıdır. Çok yüksekbir makâmdır. (İnsanların arasında şeyh, ümmeti arasında olan Peygambergibidir) hadîs-i şerîfdir. Câhil, âciz kimselerin bu yüksek makâmda neişi vardır. Fârisî beyt tercemesi:Her dilenci, olur mu bir kahramân,Nerde sivrisinek, nerde Süleymân?Yol göstermek için, talebenin hâllerini, makâmlarını ayrı ayrı, incedeninceye bilmek lâzımdır. Müşâhedelerin, tecellîlerin hakîkatini anlamak vekeşflere, ilhâmlara kavuşmuş olmak ve rü’yâların ta’bîrlerini anlamak lâzımdır.Böyle kâmil olmayanlar bu yüksek makâma yakışmaz. Böyle olmaklaberâber, bu yolun büyükleri “kaddesallahü teâlâ esrârehüm” yol göstermekmakâmına yetişmeyen birine ba’zı fâideleri düşünerek, izn verirler. Yolculuğuöğretmek için vazîfe verirler. Onların hâllerini ve rü’yâlarını teftîşeder. İzni verenin, izn verilene nasîhat etmesi, çok ihtiyâtlı hareket etmesinisöylemesi ve tehlükeli olan yerleri göstermesi ve kendisinin dahâ bu makâmayaklaşmamış olduğunu bildirmesi lâzımdır. Kendisinin noksân olduğunu,çok sıkı olarak anlatmalıdır. Bu hakîkatleri ona bildirmezse, vazîfesiniyapmamış olur. Eğer sözleri ona ağır gelirse, yıkılmasına sebeb olur. ÇünkiAllahü teâlânın rızâsı, rehberin rızâsına bağlıdır. Allahü teâlânın beğenmemeside, rehberin beğenmemesine bağlıdır. Ne büyük belâdır ki, ayrıl-– 277 –