MEKTÛBÂT TERCEMESİ

güzellikler, bu iyilikler, vücûdün kemâllerinden olsa idi, yasak edilmezlerdi.Yalnız şurası var ki, asl dururken zılle bakmak çirkin olacağı için, yasakedilebilir ise de, bu yasaklık, ademden olan kötülüklerin yasaklığı gibiharâm olmaz, yapmakdan ise, yapmamak dahâ iyi olur. Görülüyor ki,dünyâdaki güzellerin güzellikleri, vücûdün güzelliğinin zılleri değildir.Ademler, kemâllerin yanında bulunmakla güzel görünmeğe başlamışlardır.Ademin herşeyi gibi, bu güzel görünüşü de çirkin ve kötüdür. Şeker kaplanmışzehre benzer. Yaldızlanmış necâset gibidir.İslâmiyyetin, nikâh edilen güzel kadınlarla ve güzel câriyelerle eğlenmeğeizn vermesi, çocuk elde etmek ve insanları üretmek içindir. Âlemdekidüzenin bozulmaması için buna izn verilmişdir.Tesavvufculardan birçoğu, güzel yüzlere, tatlı seslere bağlanmışlar.Bu güzelliklerin, Vâcib-ül-vücûd teâlâ ve tekaddes hazretlerinin kemâllerindenödünc verilen güzellikler olduğunu sanarak, bunlara bağlanmağıiyi ve güzel bilmişler. Hattâ, tesavvuf yolunda ilerlemek için yardımcısanmışlardır. Bu fakîrin anladığı böyle değildir. Yukarda biraz bildirilmişdir.Şuna çok şaşılır ki, bunlardan birkaçı, bu yanlış hareketlerini haklı göstermekiçin vesîka da göstermeğe kalkışıyor. (Oğlanlardan sakınınız!Çünki onlardaki güzellik, Allahü teâlânın güzelliği gibidir) sözünü ileri sürüyorlar.Allahü teâlânın güzelliği gibidir sözü, bunları şübheye düşürmekdedir.Hâlbuki bu söz, onlara yardımcı olmuyor. Onların yanlış anladıklarınıbildiriyor. Bu fakîrin anlayışının da doğru olduğunu gösteriyor.Çünki (Sakınınız!) buyurmakda, onlara bakmayı yasak etmekdedir. Bununyanlış anlaşılabileceğini de anlatmak için (Onların güzelliği, Hak teâlânıngüzelliği gibidir. Onun güzelliği değildir) buyurmakdadır. Böylece,yanlış anlaşılmasını önlemekdedir. Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi vesellem”, (Dünyâ ve âhıret, birbirinin zıddı, tersidir. Bu ikisinden birisinirâzı edersen, öteki gücenir) buyurdu. Bu hadîs-i şerîf de gösteriyor ki, dünyânıngüzelliği ile âhıretin güzelliği birbirinin zıddıdır. Birbirine uymaz.Herkes bilir ki, dünyâ güzelliğini, islâmiyyet beğenmez. Âhıret güzelliğinibeğenir. O hâlde, dünyâ güzelliği kötüdür. Âhıret güzelliği iyidir. Birincisiademden, ikincisi vücûdden hâsıl olmakdadır. Evet, ba’zı şeyler vardırki, bir bakımdan dünyâdandır, başka bir bakımdan âhıretdendir. Bu şeyler,birinci bakımdan çirkindir. İkinci bakımdan güzeldir. Bu iki bakımı birbirindenayırmak ve herbirinin güzelliğini ve çirkinliğini anlamak, islâmiyyetibilmekle olur. Haşr sûresinin yedinci âyetinde meâlen, (Resûlullahınemr etdiklerini yapınız! Yasak etdiklerinden sakınınız!) buyuruldu. Resûlullah“sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Dünyâ yaratıldığı zemândanberi, Hak teâlâ ona beğenerek bakmamışdır. Hak teâlâ onu beğenmez).Bu hadîs-i şerîfde dünyâda ademden hâsıl olan kötülüklerin, çirkinliklerinve bozuklukların beğenilmediği bildirilmekdedir. Adem her kötülüğünve her bozukluğun yeridir. Bunun için dünyânın güzelliği, tatlılığıve tâzeliği kıymetsizdir. Allahü teâlâ, bunlardan râzı değildir. Allahü teâlâ,âhıretin güzelliğinden râzıdır. Âhıret güzelliğine bakar. Enfâl sûresininaltmışyedinci âyetinin meâl-i şerîfi, (Siz dünyâyı istiyorsunuz. Allahüteâlâ ise, âhıreti istiyor) olup, Allahü teâlânın dünyâya düşkün olanları beğenmediğinibildirmekdedir. Yâ Rabbî! Dünyâyı, gözümüzde küçült!– 291 –