MEKTÛBÂT TERCEMESİ

çok kimseye ağır gelir. İnanmak istemezler. Fekat, ne yapılabilir? Fârisî beyttercemesi:Ayna arkasındaki papağan gibiyim,ezelî üstâd ne derse, onu söylerim.Allahü teâlâya çok hamd ve şükrler olsun ki, bu sözlerimin hepsi, Ehl-isünnet âlimlerinin bildirdiklerine uygundur. Onların sözbirliği ile berâberdir.Onların akl ile, ilm ile buldukları, bana keşf yolu ile bildirilmekdedir.Onların kısaca anladıkları, bu fakîre geniş olarak açıklanmakdadır.Resûlullaha uyarak, Peygamberlik makâmının yüksek derecelerine kavuşdurulmadanve o yüksekliklerden doyurucu bir pay verilmeden önce, iki halîfeninüstünlüklerini, bu fakîre, keşf yolu ile bildirmemişlerdi. Ehl-i sünnetâlimlerinin bildirdiklerine uymakdan başka kurtuluş yolu yok idi. Bizedoğru yolu gösteren Allahü teâlâya hamd olsun! O, bize doğru yolu göstermeseydi,biz bulamazdık. Rabbimizin Peygamberleri hep doğru söylemişlerdir.Hazret-i Emîrin “radıyallahü anh” ismi Cennet kapısının üzerinde yazılıolduğunu öğrenince, Şeyhayn hazretlerinin [ya’nî Ebû Bekr ile Ömerin]“radıyallahü anhüma” Cennet kapısındaki husûsiyyet ve i’tibârlarınınnasıl olduğunu merâk etdim. Anlamak için çok uğraşdım. Nihâyet anladımki, bu ümmetin [ya’nî müslimânların] Cennete girmeleri bu iki büyük zâtınemri ve izni ile olacakdır. Sanki Ebû Bekr “radıyallahü anh” Cennetkapısında durup, içeri girmeğe, izn verecek ve Ömer “radıyallahü anh” ellerindentutarak içeri götürecekdir. Bütün Cennetin, sanki Ebû Bekrin “radıyallahüanh” nûru ile dolu olduğunu his ediyorum. Bu fakîre göre, Şeyhaynhazretlerinin bütün Sahâbe-i kirâm “aleyhimürrıdvân” arasında ayrıbir şân ve üstünlükleri vardır. Başka hiçbirisi, bunlara ortak değildir. Sıddîk“radıyallahü anh”, Peygamber efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”ile sanki aynı bir evin sâhibidir. Farkları, bir evin iki katı arasındakifark gibidir. Fârûk “radıyallahü anh” da, Ebû Bekre “radıyallahü anh”tufeyl olarak, bu devlethânede bulunmakdadır. Diğer Sahâbe-i kirâmın,Server-i âleme “sallallahü aleyhi ve sellem” yakınlıkları, sünnet-i seniyyesine[ya’nî islâmiyyetine] uydukları kadar, mahalle komşusu veyâ hemşehrigibidirler. Bunlar, böyle olunca, sonra gelenlerin Evliyâsı, nerede kalır,artık düşünmeli! Fârisî mısra’ tercemesi:Seslerini uzakdan işitmek de büyük ni’metdir.O hâlde onlar Şeyhaynin büyüklüğünden ne anlıyabilirler? Her ikisininbüyüklüğü, o kadar çokdur ki, Peygamberler “aleyhimüsselâm” sırasındadırlar.Peygamberlik makâmından başka, bütün üstünlüklerine mâlikdirler.Nitekim Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki:(Benden sonra Peygamber gelseydi, Ömer Peygamber olurdu). İmâm-ı Gazâlî“rahmetullahi aleyh” buyuruyor ki, halîfe Ömer “radıyallahü anh” şehîdolunca, Abdüllah ibni Ömer, Sahâbe-i kirâma dedi ki: (İlmin onda dokuzu,Ömer “radıyallahü anh” ile berâber öldü). Ba’zılarının bu sözü anlamıyarakdurakladıklarını görünce, (İlmden maksadım Allahü teâlâyıbilmekdir. Abdest ve guslün bilgileri değildir) dedi. Ömer böyle olunca Ebû– 310 –