MEKTÛBÂT TERCEMESİ

sık görülmüş ve ağızdan ağıza yayılmış olan vak’alara inanmamış olur.Allahü teâlânın, Peygamberlerin “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” elindeve onların sözleri ile, âdet-i ilâhiyyesini bozarak, kimsenin yapamıyacağışeyler yaratmasına, (Mu’cize) denir ki, mu’cize gösteren bir kimse, Peygamberolduğunu i’lân eder. Kerâmet gösteren kimse ise, Peygamber olmadığınıve bir Peygamberin “aleyhisselâm” yolunda bulunduğunu söyler.[Mu’cize, peygamberlere mahsûsdur “aleyhimüsselâm”. Bu kelimeyi, onlardanbaşkası için söylemek câiz değildir.]Hulefâ-i râşidînin, [ya’nî Peygamberimizden “sallallahü aleyhi ve sellem”sonra gelen dört halîfesinin] “rıdvânullahi aleyhim ecma’în” birbirinden üstünlükleri,hilâfetleri sırası iledir. Ebû Bekr ile Ömerin “radıyallahü anhümâ”,mü’minlerin hepsinden üstün olduğunu, Sahâbîlerin hepsi ve Tâbi’îninhepsi söylemişdir. Bu sözleri, din imâmlarımızdan çoğu, kitâblarında yazmışdır.Bunlardan biri, imâm-ı Şâfi’î “rahmetullahi aleyh”dir. Ehl-i sünneti’tikâdını toplamış ve yazmış olan büyük âlim, Ebül-Hasen-i Eş’arî diyor ki,önce Ebû Bekrin, sonra Ömerin, bütün mü’minlerden üstün olduğu meydândadır,muhakkakdır. Büyük âlimlerden imâm-ı Zehebî diyor ki: (Alî “radıyallahüanh” halîfe iken, büyük bir galabalık içerisinde (Ebû Bekr veÖmer “radıyallahü anhümâ”, bu ümmetin en üstünüdür) buyurduğunuişitenlerden seksenden ziyâde kimse, bize söyledi). Bunlardan çoğunun isminibildiriyor ve buna inanmıyanlar çok çirkin, çok kötü kimselerdir. Allahüteâlâ, onları kıyâmetde, fenâ hâlde karşılayacakdır diyor. Dîn-i islâmda,Kur’ân-ı kerîmden sonra en kıymetli ve en inanılır kitâb olan (Buhârîyişerîf) kitâbının sâhibi, imâm-ı Buhârî diyor ki: Alî “radıyallahü anh” buyurduki, (Peygamberimizden “sallallahü aleyhi ve sellem” sonra, bu ümmetinen iyisi, en yükseği Ebû Bekr, sonra Ömerdir “radıyallahü anhümâ”.Sonra bir başkasıdır). Bu sırada oğlu, Muhammed ibni Hanefiyye, o da sensin!deyince: (Ben de, her müslimân gibi, bu ümmetden biriyim) buyurmuşdur.İmâm-ı Zehebî ve başka âlimler dedi ki: İmâm-ı Alî “radıyallahüanh” buyurdu ki, (Dikkat ediniz, iyi dinleyiniz! Ba’zı kimselerin beni, EbûBekr ile Ömerden “radıyallahü anhümâ” üstün tutduklarını işitdim. Bunlardanbiri elime geçerse, iftirâ edenlerin cezâsını ona yaparım. Çünki o, iftirâcıdır).Dâre-Kutnî diyor ki: İmâm-ı Alî “radıyallahü anh” buyurdu ki,(Beni Ebû Bekrden ve Ömerden “radıyallahü anhümâ” üstün tutan bir kimse,elime geçerse, iftirâ edenlere yapdığım gibi ona dayak cezâsı veririm).Bunlar gibi, dahâ nice haberler, Sahâbe-i kirâmın “radıyallahü anhüm” çoğundan,o kadar gelmişdir ki, kimsenin inkâr etmesine yol ve imkân kalmamışdır.Hattâ, şî’îlerin büyük âlimlerinden olan, Abdürrazzak diyorki, Alî, Ebû Bekri ve Ömeri “radıyallahü anhüm”, kendinden üstün tutduğuiçin, ben de onları üstün tutuyorum. Çünki onları üstün tutmaz isem,imâm-ı Alîyi “radıyallahü anh” çok sevdiğim hâlde, ona uymamış olurum.Bu da, benim için büyük bir günâh olur.[Murtezâ adındaki bir yehûdî, (Hüsniyye) ismindeki kitâbında, uydurmahikâyeler yazıyor ve üç halîfeye kâfir diyor. (Eshâb-ı Kirâm) ve (HakSözün Vesîkaları) kitâblarında, onlara güzel cevâb verilmişdir. Hazret-i Alîninyolunda olan hakîkî alevîlerden böyle çirkin, alçak sözler hiç işitilmemişdir].Ebû Bekr ile Ömer “radıyallahü anhümâ” için yazdıklarımızı bü-– 375 –