MEKTÛBÂT TERCEMESİ

dır. Allahü teâlânın ilmi yanında ilm-i huzûrî, ilm-i huzûrînin yanında,ilm-i husûlî gibidir. Bu ma’rifet, aklın ve düşüncenin varacağı, kavrıyacağışey değildir. Tatmıyan anlıyamaz. Görülüyor ki, ârifin Hak teâlâdan başkaolan şeyleri bilmesi, başka bir ilm iledir. Hak teâlâyı bilmesi de, başkabir ilm iledir. Bu iki ilm bir arada bulunabilir. Bundan dolayı, Hak teâlâyıbilmek için, mahlûkları unutmak lâzım gelmez. Vilâyet yolunda ise,böyle değildir. Orada eşyâyı sevmekden, onlara bağlanmakdan kurtulmakiçin, onları unutmak lâzımdır. Çünki Vilâyetde gönül, zıllere bağlanmakdadır.Zıllere bağlanmak, o kadar kuvvetli değildir ki, eşyâ bilinirkenbunlara bağlanmayı yok edebilsin. İşte bunun için, Vilâyet yolunda, kalbineşyâya bağlanmasından kurtulmak için, önce eşyâyı unutmak lâzımdır.Bu ma’rifeti Hak teâlâ yalnız bu fakîre ihsân eyledi. Başka hiç kimse bunusöylemedi. Bu ma’rifeti bize ihsân eden Allahü teâlâya hamd olsun! Obize bildirmeseydi, kendimiz hiç bulamazdık. Rabbimizin Peygamberleri“salevâtullahi teâlâ vetteslîmâtü aleyhim ecma’în” doğru olarak gönderilmişlerdir.307ÜÇYÜZYEDİNCİ MEKTÛBBu mektûb, mevlânâ Abdülvâhid-i Lâhorîye yazılmışdır. (Sübhânallahive bi-hamdihi) güzel kelimesini açıklamakdadır:Allahü teâlâya hamd olsun! Onun sevgili Peygamberine bizden düâlarve selâmlar olsun. Bir kul, ibâdet ederken, bu ibâdetde bulunan her güzelliğive iyiliği Allahü teâlâdan bilmelidir! Çünki, Onun güzel terbiye etmesindenve ihsânındandır. İbâdetde kusûr ve aşağılık bulunursa, bunların hepsikuldan gelmekdedir. Kulun özünde bulunan kötülükden hâsıl olmakdadır.Hiçbir kusûru, aşağılığı Hak teâlâdan bilmemelidir. O makâmda, yalnıziyilik, güzellik ve kemâl vardır. Bunun gibi, bu âlemde bulunan her güzellikve üstünlük Allahü teâlâdandır. Her kötülük ve aşağılık da, mahlûklardandır.Çünki mahlûkların aslı, özü ademdir. (Adem) de, her kötülüğünve aşağılığın başlangıcıdır. [(Adem), yokluk demekdir.](Sübhânallahi ve bi-hamdihi) güzel kelimesi, bu iki şeyi açıkca bildirmekdedir.Hak teâlânın tenzîhini ve takdîsini ya’nî Ona yakışmayan aşağılıklardanve kötülüklerden uzak olduğunu çok güzel bildirmekdedir.Bu güzel kelime, şükr yapmağı, hamd etmekle bildirmekdedir. Çünkihamd, her şükrün başıdır. Hak teâlânın güzel sıfatlarına ve işlerine ve bütünni’metlerine ve büyük ihsânlarına hamd kelimesi ile şükr edilmekdedir.Bunun içindir ki, hadîs-i şerîfde, (Bir kimse, bu güzel kelimeyi gündüzveyâ gece, yüz kerre söylerse, o gün veyâ o gece, hiç kimse onun kadar sevâbkazanamaz. Ancak onun gibi söyliyen kazanır) buyuruldu. Başkalarınınibâdeti, onunla nasıl bir olabilir ki, o kimse, bu güzel kelimenin son parçasıile, bütün iyiliklerin ve ibâdetlerin şükrünü yapmış olmakdadır. Bu güzelkelimenin baş tarafı ise, ayrıca Hak teâlâyı kötülüklerden ve aşağılıklardantenzîh ve takdîs etmekdedir. O hâlde, bu güzel kelimeyi her gün veher gece yüz kerre okumalıyız! İnsanları iyi işleri yapmağa, ancak Allahüteâlâ kavuşdurur.– 492 –