MEKTÛBÂT TERCEMESİ

301ÜÇYÜZBİRİNCİ MEKTÛBBu mektûb, mevlânâ Emânüllaha yazılmışdır. Peygamberliğin yakınlığıve vilâyetin yakınlığı ve Peygamberliğin yakınlığına ulaşdıran yolları bildirmekdedir:Bismillâhirrahmânirrahîm. Allahü teâlâya hamd olsun! Onun sevgiliPeygamberi Muhammed aleyhisselâma salât ve selâm olsun! Oğlum mevlânâEmânullah! Nübüvvet, Allahü teâlâya yakınlık demekdir. Bu yakınlıkda,arada hiç zıl bulunmaz. Yükselirken, hep Hak teâlâya karşıdır. İnişinde,mahlûklara karşıdır. Böyle kurb, Peygamberler içindir “aleyhimüssalevâtüvetteslîmât”. Bu makâm yalnız bu büyüklere mahsûsdur “aleyhimüssalevâtüvelberekât”. Bu makâmın sonuncusu, insanların en üstünüolan Muhammed aleyhisselâmdır “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”. Hazret-iÎsâ “alâ nebiyyinâ ve aleyhissalâtü vesselâm”, gökden yer yüzüne indikdensonra, Peygamberlerin sonuncusunun dînine uyacakdır. Böyle olmaklaberâber, uyanlar ve hizmetciler, sâhiblerinin ni’metlerine, artıklarınakavuşurlar. Bunun için, Peygamberlere “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât”uyanların üstünleri, Peygamberlerinin yakınlığından de pay alır. Bumakâmın bilgilerinden, ma’rifetlerinden ve kemâllerinden bir mîrâsa kavuşurlar.Fârisî mısra’ tercemesi:Bir kulunu, herkesin işine sebeb kılar.Peygamberlerin “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” sonuncusunun izindegidenlere, Ona uydukları için, Peygamberlik kemâllerinin verilmesi, Onunson Peygamber olmasını lekelemez “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”.Bunu iyi anlamalıdır.Oğlum iyi anla! Allahü teâlâ seni mes’ûd eylesin! İnsanı Peygamberlikkemâllerine kavuşduran yollar iki ana caddedir: Birinci yol, vilâyet makâmınınkemâllerini birer birer geçiren caddedir. Bu yolda, zıller tecellî eder.Sekr ma’rifetlerinden, vilâyet makâmına uygun olanlar hâsıl olur. Bu kemâllerigeçdikden ve bu tecellîler hâsıl oldukdan sonra, Peygamberlik kemâllerinesıra gelir. Bu makâmda asla kavuşulur. Zıllere bakmak günâh sayılır.İkinci yolda, böyle vilâyet kemâlleri hâsıl olmaksızın, doğruca Peygamberlikkemâllerine kavuşulur. Bu ikinci yol, ana caddedir. Çabuk kavuşdurur.Peygamberlik kemâllerine kavuşan bir ârif, bu yolda, Allahü teâlânındilediği kadar ilerler. Peygamberler “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” ve bunlarınEshâbı da, bu büyüklere uydukları için böyle ilerlerler.Birinci yol çok uzakdır. Geç kavuşdurur. Kavuşdurması da gücdür. Evliyâdanbirçoğu “kaddesallahü teâlâ esrârehümül’azîz”, (Vilâyet makâmı)nda,inmek şerefine kavuşdukları zemân, iniş makâmlarında olan kemâlleri,(Nübüvvet kemâlleri) sanmışlardır. Mahlûklara karşı bulunmağı,onları çağırmak makâmı olduğu için, Peygamberlik makâmının inceliklerianlamışlardır. Bu anlayışları, doğru değildir. Bu inişleri, çıkışları gibi, vilâyetyolculuğudur. Vilâyet makâmının üstünde, başka bir urûc ve nüzûl vardırki, (Peygamberlik yolu)dur. Bunların, mahlûklara karşı olması, Peygam-– 480 –