Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ropne wydzieliny, rany i ropnie<br />
Wprowadzenie<br />
Jednym z najczęściej obserwowanych objawów ch<strong>or</strong>ób zakaźnych jest wytwarzanie<br />
ropnej (czasami surowiczo-ropnej) wydzieliny powstającej w wyniku<br />
inwazji bakterii do tkanki, narządu lub jamy ciała. Zakażenia te mogą być<br />
stosunkowo łagodne (nieszkodliwy ,,pryszcz’’) lub wywoływać liczne ropnie<br />
zlokalizowane w jednym lub wielu miejscach. Wysięk składa się z białych<br />
krwinek, głównie wielojądrzastych leukocytów, zakażających drobnoustrojów<br />
<strong>or</strong>az mieszaniny płynu ustrojowego i fibryny. W niektórych sytuacjach wysięk<br />
może być widoczny jako warstwa na powierzchni narządu, na przykład na<br />
powierzchni mózgu w bakteryjnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych.<br />
W innych przypadkach wysięk może być otoczony warstwą włóknika i siecią<br />
komórek tkanki (np. czyrak mnogi lub podskórny ,,czyrak’’), a niekiedy związany<br />
jest z otwartą raną, z której wycieka gęsty płyn lub ropa.<br />
Zarówno anatomiczna lokalizacja wysięku, jak i mikro<strong>or</strong>ganizmy związane<br />
z wymienionymi infekcjami mogą się znacznie różnić. Wpływ na tw<strong>or</strong>zenie<br />
wysięku mogą mieć wszystkie bakterie wchodzące w skład fl<strong>or</strong>y fizjologicznej,<br />
a także grzyby, szczególnie te, które mają zdolność namnażania się w tkankach.<br />
W infekcjach wirusowych rzadko dochodzi do powstania ropnej wydzieliny.<br />
Mikrobiolog powinien, uwzględniając różn<strong>or</strong>odną lokalizację i etiologię ropnych<br />
zakażeń, przeprowadzić właściwe badania makroskopowe i mikroskopowe<br />
z posiewem na odpowiednie podłoża, które umożliwią izolację najważniejszych<br />
patogennych drobnoustrojów. Możliwie najszybciej po uzyskaniu czystych<br />
hodowli należy przeprowadzić identyfikację <strong>or</strong>az określić wrażliwość na antybiotyki.<br />
Współpraca między klinicystą i mikrobiologiem ma zasadnicze znaczenie<br />
w diagnostyce i leczeniu pacjentów z ropnymi zakażeniami. Mikrobiolog musi<br />
współpracować z lekarzem, zapewniając właściwe pobieranie próbek i szybki<br />
transp<strong>or</strong>t do lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium w celu natychmiastowego i właściwego prowadzenia<br />
badań.<br />
Postacie kliniczne i najczęstsze czynniki<br />
etiologiczne<br />
Próbki chirurgiczne<br />
Próbki chirurgiczne mogą być uzyskane przez nakłucie zlokalizowanego ropnia<br />
lub w innej procedurze chirurgicznej. Chirurg powinien pobrać kilka małych<br />
reprezentatywnych próbek z tkanki i każdego ropnego wysięku. Jeśli to możliwe,<br />
należy unikać wymazów. Materiał powinien być pobrany za pomocą igły<br />
i strzykawki. Jeśli konieczne jest użycie wymazówki, należy pobrać możliwie<br />
dużo wysięku i w odpowiednich pojemnikach przesłać do lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium. W chwili<br />
otrzymania próbki lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium musi, uwzględniając dostarczone inf<strong>or</strong>macje,<br />
zaplanować hodowlę drobnoustrojów prawdopodobnie obecnych w danej próbce.<br />
100