Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

More documents

Recommendations

Info

BADANIA SEROLOGICZNE Dodatkowe materiały i odczynniki potrzebne do testu probówkowego ASO Woda destylowana Pipety (1 ml, 2 ml) Probówki Łaźnia wodna Test probówkowy ASO 1. Rozpuścić zredukowany antygen streptolizyny O (suchy preparat) w odpowiedniej objętości wody destylowanej (w opisanej butelce), przygotowując roztwór o stężeniu 2 IU w 1 ml. Roztwór nie zawiera konserwantów i musi zostać wykorzystany w ciągu 6 godzin. 2. Rozpuścić standardową antystreptolizynę O (suchy preparat, 20 IU/butelka) w 10 ml buforu streptolizyny O. Roztwór można przechowywać przez 6 miesięcy w 4°C, pod warunkiem, że nie uległ kontaminacji. 3. Przed użyciem rozcieńczyć bufor streptolizyny O (25 × koncentrat) w 480 ml wody destylowanej. Rozcieńczony bufor nie wykorzystany w ciągu tygodnia należy wyrzucić. 4. 1 ml erytrocytów baranich wypłukać trzykrotnie w buforze streptolizyny O i odwirować, zebrać pipetą supernatant. Dodając buforu streptolizyny O uzyskać 8% zawiesinę komórek. 5. Odczynniki i surowicę pozostawić do ogrzania do temperatury pokojowej. 6. Przygotować w probówce rozcieńczenie surowicy pacjenta 1:10 (0,1 ml surowicy + 0,9 ml buforu streptolizyny O). Przygotować dwa wyjściowe roztwory z rozcieńczenia 1:10 w poniżej przedstawiony sposób: Surowica Bufor Rozcieńczenie 0,2 ml (1:10) 1,8 ml 1:100 1,0 ml (1:100) 0,5 ml 1:150 7. Przygotować następujące serie rozcieńczeń buforu streptolizyny O dla każdego z wyjściowych roztworów: Probówka Surowica Bufor Rozcieńczenie Zredukowana streptolizyna O 1 0,2 ml (1:10) 0,8 ml 1:50 0,5 ml 2 0,5 ml (1:100) 0,5 ml 1:200 0,5 ml 3 0,5 ml (1:200) 0,5 ml 1:400 0,5 ml 4 0,5 ml (1:400) 0,5 ml 1:800 0,5 ml 5 0,5 ml (1:150) 0,5 ml 1:300 0,5 ml 6 0,5 ml (1:300) 0,5 ml 1:600 0,5 ml 7 0 1,5 ml — 0 8 0 1,0 ml — 0,5 ml 8. Uporządkować probówki według wzrastających rozcieńczeń: 1:50, 1:200, 1:300, 1:400, 1:600, 1:800. 9. Do probówki kontrolnej 7. dodać 1,5 ml buforu, do probówki kontrolnej 8. dodać 1 ml buforu. 10. Do wszystkich probówek, z wyjątkiem kontrolnej 7., dodać 0,5 ml roztworu zredukowanej streptolizyny O. 154
CZE˛ŚĆ I 11. Wymieszać ichłodzić w4°C przez dwie godziny, umożliwiając przebieg reakcji antygen-przeciwciało. 12. Do wszystkich probówek, włączając kontrolne probówki 7. i 8., dodać 0,5 ml 8% zawiesiny erytrocytów, wymieszać i inkubować w łaźni wodnej w 37°C przez 30 minut. 13. Odwirować probówki w 1000 g przez 2 minuty i obserwować hemolizę. W kontrolnej probówce 7. nie powinna zachodzić hemoliza, w kontrolnej probówce 8. powinna zajść całkowita hemoliza. 14. Miano ASO to najwyższe rozcieńczenie nie wykazujące hemolizy: • Jeśli we wszystkich probówkach zachodzi hemoliza, wynik opisać ,,miano ASO poniżej 200 IU’’. • Jeśli w probówkach o wyższym rozcieńczeniu nie zachodzi hemoliza, zanotować wynik ,,ASO dodatnie z mianem’’. Wykrywanie antygenów bakteryjnych Lateksowy test aglutynacji i test koaglutynacji, wykrywające antygeny bakteryjne, stosowane są do identyfikacji mikroorganizmów i ich antygenów w hodowlach lub w próbkach klinicznych. W teście aglutynacji lateksowej cząsteczki polimerów wykorzystuje się jako nośnik fazy stałej; w teście koaglutynacji nośnikiem fazy stałej są erytrocyty. Za pomocą testu lateksowego można wykryć antygeny polisacharydowe bakterii wywołujących zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, w tym Haemophilus influenzae (tyb b), S. pneumoniae (omniwalentny), N. meningitidis (grupa A, B, C, Y i W135), E. coli (typ K1) i S. agalactiae (grupa B). Testy aglutynacji lateksowej są przydatne do identyfikacji paciorkowców z grup Lancefield A, B, C, D, F i G. Odczyny lateksowe można wykorzystać w jakościowym teście aglutynacji szkiełkowej i w ilościowym teście aglutynacji probówkowej oraz w typowaniu grup Streptococcus A-D, N. meningitidis, H. influenzae, Salmonella, Shigella, Vibrio cholerae itp. Do wykrycia antygenów polisacharydowych w próbkach klinicznych niezbędny jest progowy poziom antygenu. Jeśli w preparacie barwionym metodą Grama widoczne są drobnoustroje, zwykle, choć nie w każdym przypadku, przekroczony jest poziom progowy. W płynie mózgowo-rdzeniowym pacjentów z zakażeniem N. meningitidis wykrywana jest znacznie mniejsza liczba bakterii niż w zakażeniach wywołanych innymi typami Neisseria spp., dlatego rzadziej osiągany jest progowy poziom antygenów polisacharydowych. Kilka serogrup N. meningitidis może wywoływać zapalenie opon mózgowo- -rdzeniowych. Serogrupy A, C, Y i W135 mają stabilny antygen, który można wykazać za pomocą pojedynczego poliwalentnego odczynnika, podczas gdy antygen grupy B jest stosunkowo niestabilny i w związku z tym trudniej wykrywalny. Nie można go zróżnicować z polisacharydowym antygenem K1 E. coli, która wśród E. coli jest głównym czynnikiem wywołującym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u noworodków. Wykazanie w preparatach barwionych metodą Grama obecności Gram-ujemnych dwoinek sugeruje N. meningitidis grupy B, obecność Gram-ujemnych pałeczek wskazuje na E. coli. W niektórych testach, polisacharydowe antygeny z drobnoustrojów uzyskiwane są przed badaniem. Pozyskiwanie antygenów przeprowadza się chemicznie lub enzymatycznie. 155
Page 1:
Podstawowe procedury laboratoryjne
Page 4 and 5:
Wydane przez World Health Organizat
Page 6 and 7:
podłożach do przesiewowych półi
Page 8 and 9:
SPIS TREŚCI Zakażenia górnych dr
Page 10 and 11:
Wstęp Choroby zakaźne są najczę
Page 12 and 13:
Zapewnienie jakości badań bakteri
Page 14 and 15:
ZAPEWNIENIE JAKOŚCI BADAŃ BAKTERI
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Krew Wprowadzenie Hodowle z krwi pr
Page 32 and 33:
KREW Nawet po starannym przygotowan
Page 34 and 35:
KREW W rutynowych posiewach krwi in
Page 36 and 37:
Płyn mózgowo-rdzeniowy Wprowadzen
Page 38 and 39:
PŁYN MÓZGOWO-RDZENIOWY Tabela 7.
Page 40 and 41:
PŁYN MÓZGOWO-RDZENIOWY Oznaczanie
Page 42 and 43:
MOCZ Próbka moczu może zostać po
Page 44 and 45:
MOCZ (redukcji azotanów). Paski za
Page 46 and 47:
MOCZ odcisków płytkę inkubować
Page 48 and 49:
Kał Wprowadzenie Zakażenia bakter
Page 50 and 51:
KAŁ W większości regionów świa
Page 52 and 53:
KAŁ Pacjenta należy poinformować
Page 54 and 55:
KAŁ zastosować podstawowy agar z
Page 56 and 57:
KAŁ Wstępna identyfikacja izolowa
Page 58 and 59:
KAŁ Clostridium perfringens Gram-d
Page 60 and 61:
KAŁ Tabela 9. Morfologia kolonii p
Page 62 and 63:
KAŁ wykazują ruch, w preparacie w
Page 64 and 65:
KAŁ Shigella Jeśli wyniki wstępn
Page 66 and 67:
KAŁ Test hemaglutynacji pośrednie
Page 68 and 69:
KAŁ antygenów możliwa jest jedyn
Page 70 and 71:
KAŁ Procedura identyfikacji antyge
Page 72 and 73:
KAŁ • Jeśli pojawi się aglutyn
Page 74 and 75:
ZAKAŻENIA GÓRNYCH DRÓG ODDECHOWY
Page 76 and 77:
Page 78 and 79:
Page 80 and 81:
ZAKAŻENIA DOLNYCH DRÓG ODDECHOWYC
Page 82 and 83:
Page 84 and 85:
Page 86 and 87:
Page 88 and 89:
Page 90 and 91:
CHOROBY PRZENOSZONE DROGA˛ KONTAKT
Page 92 and 93:
Page 94 and 95:
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Ropne wydzieliny, rany i ropnie Wpr
Page 102 and 103:
ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE z u
Page 104 and 105: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE Zak
Page 106 and 107: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE - G
Page 108 and 109: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE kwa
Page 110 and 111: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE Tab
Page 112 and 113: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE Bad
Page 114 and 115: ZAKAŻENIA BAKTERIAMI BEZTLENOWYMI
Page 120 and 121: OZNACZANIE WRAŻLIWOŚCI NA ANTYBIO
Page 138 and 139: Badania serologiczne Wprowadzenie O
Page 140 and 141: BADANIA SEROLOGICZNE Wszystkie pipe
Page 142 and 143: BADANIA SEROLOGICZNE Powszechnie st
Page 144 and 145: BADANIA SEROLOGICZNE Dodatkowe mate
Page 146 and 147: BADANIA SEROLOGICZNE Surowica niero
Page 148 and 149: BADANIA SEROLOGICZNE 8. Kartoniki w
Page 150 and 151: BADANIA SEROLOGICZNE Fluorescencję
Page 152 and 153: BADANIA SEROLOGICZNE 7. Odczytać w
Page 156 and 157: BADANIA SEROLOGICZNE Do wykrywania
Page 158 and 159: Wprowadzenie Laboratorium, wykorzys
Page 160 and 161: PATOGENY, PODŁOŻA I ODCZYNNIKI DI
Page 172 and 173: Skorowidz Acinetobacter lwofii 20 -
Page 174 and 175: SKOROWIDZ Cefamandol 125 - strefy z
Page 176 and 177: SKOROWIDZ Kał, identyfikacja bioch
Page 178 and 179: SKOROWIDZ Odleżyny, owrzodzenia, p
Page 180 and 181: SKOROWIDZ Staphylococcus aureus, a
Page 182: SKOROWIDZ Yersinia enterocolitica 2
show all

Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?