Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

CHOROBY PRZENOSZONE DROGA˛ KONTAKTÓW SEKSUALNYCH
Do uzyskania obrazu użyć obiektywu o najmniejszym powiększeniu (× 10).
Regulując pokrętłem kondensora, skierować światło centralnie na pole i ustawić
ostrość podnosząc i obniżając kondensor do momentu uzyskania najmniejszej
średnicy światła. Jeśli to konieczne, ponownie ustawić światło w centrum.
Następnie, używając obiektywu × 40, ustawić ostrość i uważnie oglądać preparat.
Kontrast będzie lepszy przy mikroskopowaniu w ciemności. Unikać jasnego
światła dziennego.
T. pallidum jest biały, świecący na ciemnym tle (ryc. 9). Jego identyfikacji
dokonuje się na podstawie typowej morfologii, rozmiaru i ruchliwości. Jest
cienkim (0,25 – 0,3 µm) mikroorganizmem, długości 6 – 16 µm, z 8 – 14 regularnymi,
ściśle skręconymi, wyraźnymi spiralami. Wykazuje szybkie, raczej
gwałtowne ruchy. Stosunkowo wolno obraca się wzdłuż długiej osi (jak
korkociąg). Rotacji towarzyszy intensywne zginanie (skręcanie). Można zaobserwować
wydłużanie i skracanie komórki (przypominającej elastyczną, rozprężającą
się spiralę). W skomplikowanych skrętach mogą pojawiać się zniekształcenia.
Jeżeli mikroorganizm przylega lub jest otoczony przez cięższy obiekt, w wyniku
nasilonych ruchów dochodzi do odkształcenia zwojów. Inne niekiłowe krętki
mogą być luźno skręcone, cienkie i nieregularne; poruszają się inaczej (nie jak
korkociąg), ruchem bardziej wijącym, z zaznaczonym zgięciem i częstą relaksacją
skrętów.
Wykazanie krętków z charakterystyczną dla T. pallidum morfologią i ruchem
stanowi potwierdzenie rozpoznania pierwszo- i drugorzędowej kiły. Pacjenci
z pierwotną zmianą kiłową, z dodatnim wynikiem badania w ciemnym polu
widzenia mogą być seronegatywni. Zwykle do serokonwersji dochodzi w ciągu
kilku tygodni.
Niepowodzenie w wykazaniu drobnoustrojów nie wyklucza kiły. Ujemne wyniki
mogą świadczyć o tym, że:
• Obecna była niewystarczająca liczba drobnoustrojów (pojedyncze badanie
w ciemnym polu widzenia ma czułość nie większą niż 50%).
• Pacjent otrzymał już antybiotyki.
• Zmiana ulega naturalnemu wygojeniu.
• Zmiana nie była owrzodzeniem kiłowym.
Niezależnie od wyników badania w ciemnym polu widzenia zawsze należy pobrać
krew do badań serologicznych.
W diagnostyce ziarniniaka pachwiny w utrwalonych acetonem preparatach
wybarwionych metodą Giemsy wewnątrz histiocytów widoczne są typowe,
otoczkowe laseczki. Diagnostyka tej choroby opisana jest szczegółowo w innych
źródłach 1 .
W diagnostyce wrzodu miękkiego nie zaleca się barwienia rozmazów metodą
Grama, ponieważ zarówno czułość, jak i specyficzność wynoszą mniej niż 50%.
W diagnostyce chlamydiowego ziarniniaka limfatycznego nie zaleca się stosowania
barwienia metodą Giemsy. Materiał z owrzodzenia powinien być także badany
w ciemnym polu widzenia w kierunku T. pallidum.
1
Van Dyck E., Meheus A.Z., Piot P.: Laboratory diagnosis of sexually transmitted diseases. Geneva,
World Health Organization, 1999.
98