Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
CZE˛ŚĆ I<br />
5. W antybiogramie stosowany jest tylko jeden przedstawiciel sulfonamidów<br />
(sulfafurazol).<br />
6. Krążek z kotrimoksazolem zawiera kombinację trimetoprimu i sulfonamidu<br />
(sulfametoksazol). Dwa składniki tego synergistycznego połączenia mają<br />
podobne właściwości farmakokinetyczne i generalnie działają jak jeden lek.<br />
7. Ampicylina jest przedstawicielem grupy penicylin o szerokim spektrum<br />
działania, wykazujących aktywność wobec wielu Gram-ujemnych bakterii.<br />
Ponieważ jest wrażliwa na β-laktamazy, nie powinna być stosowana<br />
w określaniu lekowrażliwości gronkowców. Ogólnie, wynik wrażliwości na<br />
ampicylinę odnosi się również do innych przedstawicieli grupy: amoksycyliny,<br />
piwampicyliny, talampicyliny itp. (choć amoksycylina jest dwukrotnie<br />
bardziej aktywna wobec pałeczek Salmonella iopołowę mniej<br />
aktywna wobec pałeczek Shigella i H. influenzea).<br />
8. Rutynowo należy określać wrażliwość jedynie na cefalotynę, ponieważ<br />
wynik jest reprezentatywny dla innych cefalosp<strong>or</strong>yn pierwszej generacji<br />
(cefaleksyna, cefradyna, cefal<strong>or</strong>ydyna, cefazolina, cefapiryna). Ze względu<br />
na dostępność cefalosp<strong>or</strong>yn drugiej i trzeciej generacji <strong>or</strong>az ich pochodnych<br />
(cefamycyny) o rozszerzonym spektrum, w wybranych przypadkach może<br />
być uzasadnione użycie krążków z antybiotykami tej grupy (cefoksytyna,<br />
cefamandol, cefuroksym, cefotaksym, ceftriakson). Wrażliwość na cefalosp<strong>or</strong>yny<br />
stosowane w ciężkich zakażeniach gronkowcowych można określić<br />
na podstawie wyników badania wrażliwości na oksacylinę, o czym wspomniano<br />
już powyżej w punkcie 2.<br />
9. Erytromycyna jest wyk<strong>or</strong>zystywana do oceny wrażliwości także na inne<br />
makrolidy (oleandomycyna, spiramycyna).<br />
10. Aminoglikozydy tw<strong>or</strong>zą grupę chemicznie podobnych leków obejmujących<br />
streptomycynę, gentamycynę, kanamycynę, netylmycynę i tobramycynę. Ich<br />
spektra przeciwbakteryjne nie zawsze są na tyle podobne, aby można było<br />
założyć istnienie krzyżowej op<strong>or</strong>ności, ale wobec wrażliwych patogenów leki<br />
te wykazują identyczną skuteczność. W licznych badaniach p<strong>or</strong>ównywano<br />
nefrotoksyczność i ototoksyczność gentamycyny, netylmycyny i tobramycyny,<br />
ale nie uzyskano ostatecznych dowodów, świadczących o mniejszej<br />
toksyczności którejkolwiek z nich. Zaleca się, aby każde lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium<br />
wybrało jeden lek do podstawowego antybiogramu. Pozostałe antybiotyki<br />
należy zachować w rezerwie do leczenia pacjentów z zakażeniami wywołanymi<br />
przez op<strong>or</strong>ne drobnoustroje.<br />
11. Stosowanie nitrofurantoiny ograniczone jest do leczenia zakażeń układu<br />
moczowego i wrażliwość na ten lek nie powinna być oznaczana dla szczepów<br />
pochodzących z innych materiałów niż mocz.<br />
Tabela 24 zawiera wartości graniczne średnic stref zahamowania wzrostu dla<br />
szczepów kontrolnych.<br />
Zmodyfikowana metoda Kirby-Bauera<br />
Metoda dyfuzyjno-krążkowa, po raz pierwszy opisana w 1966 r. 1 , jest dobrze<br />
wystandaryzowaną i wysoko cenioną metodą. Oficjalne instytucje zaleciły ją,<br />
z niewielkimi modyfikacjami, jako referencyjną metodę, która może być<br />
rutynowo stosowana w lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>iach klinicznych.<br />
1<br />
Bauer A.W. et al.: Antibiotic susceptibility testing by a standardized single disc method. American<br />
Journal of Clinical Pathology, 1966; 45: 493 – 496.<br />
125