Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE<br />
Tabela 22. Różnicowanie klinicznie ważnych szczepów Staphylococcus<br />
S. aureus S. epidermidis S. saprophyticus<br />
Wytwarzanie koagulazy Tak Nie Nie<br />
Rozkład mannitolu Kwaśny (żółty) Obojętny (czerwony)<br />
Kwaśny (żółty)<br />
Pigmentacja kolonii a Szare, kremowe Białe<br />
Białe<br />
lub żółte<br />
Wrażliwość in vitro na nowobiocynę<br />
Wrażliwy Wrażliwy Op<strong>or</strong>ny b<br />
Agar z DNaza˛ Tak Nie Nie<br />
a<br />
Występuja˛ wyja˛tki.<br />
b<br />
Strefa zahamowania mniejsza niż 16 mm, w standaryzowanym teście dyfuzyjno-kra˛żkowym<br />
z 5-mikrogramowym kra˛żkiem.<br />
Ze względu na znaczenie testu koagulazowego w identyfikacji S. aureus, został on<br />
tutaj szczegółowo opisany. Koagulaza jest enzymem powodującym krzepnięcie<br />
osocza krwi. Gronkowcowa koagulaza występuje w dwóch f<strong>or</strong>mach: związanej<br />
koagulazy lub inaczej czynnika aglutynującego (clumping fact<strong>or</strong>), który wykrywany<br />
jest w teście szkiełkowym, <strong>or</strong>az wolnej koagulazy, wykrywanej w teście<br />
probówkowym.<br />
• Test szkiełkowy. Na czystym szkiełku utw<strong>or</strong>zyć zawiesinę z jednej lub kilku<br />
kolonii gronkowców i kropli fizjologicznego roztw<strong>or</strong>u soli. Zawiesina powinna<br />
być dość gęsta. Zanurzyć czystą ezę w osoczu i użyć jej do wymieszania osocza<br />
z zawiesiną bakterii. Obserwować tw<strong>or</strong>zenie się kłaczków przez 10 sekund.<br />
Fałszywie ujemne wyniki testu szkiełkowego pojawiają się w przypadku około<br />
10% szczepów S. aureus. Jeśli test szkiełkowy jest ujemny dla izolatu, który<br />
wydaje się patogenny na innej podstawie (pigment, inf<strong>or</strong>macje kliniczne),<br />
należy zbadać szczep w teście probówkowym.<br />
• Test probówkowy. Umieścić kilka kropel (0,5 ml) osocza w sterylnej probówce<br />
12 × 75 mm i dodać dwie krople czystej hodowli w bulionie. Zawiesinę<br />
o p<strong>or</strong>ównywalnej gęstości można także przygotować bezpośrednio z kolonii<br />
pobranych z agaru z krwią. Inkubować probówki w 35°C przez 4 – 18 godzin,<br />
a następnie obserwować obecność skrzepu.<br />
Osocze używane w teście koagulazowym może być świeżym ludzkim lub<br />
króliczym osoczem z kwasem etylenodiaminotetraoctowym (EDTA). Powinno<br />
być przechowywane w niewielkich p<strong>or</strong>cjach (1 ml) w chłodziarce, a jego przydatność<br />
należy kontrolować równolegle z hodowlami S. aureus i S. epidermidis.<br />
Pasteurella multocida<br />
Pasteurella multocida to Gram-ujemne pałeczki najczęściej odpowiedzialne za<br />
ciężkie zakażenia u ludzi, występujące po ugryzieniach przez zwierzęta. Bakteria<br />
ta jest komensalem wchodzącym w skład n<strong>or</strong>malnej fl<strong>or</strong>y jamy ustnej wielu<br />
zwierząt. Rany po ugryzieniach zakażone P. multocida mogą dawać objawy<br />
rozległego zapalenia tkanki podskórnej, które może przebiegać z zajęciem<br />
stawów. Opisywano także zapalenia szpiku, bakteriemie, a nawet zapalenia opon<br />
mózgowo-rdzeniowych.<br />
P. multocida powinna być poszukiwana zwłaszcza w wydzielinie z ran powstałych<br />
po ugryzieniu przez zwierzę. Jest bardzo małą, Gram-ujemną, nieruchliwą<br />
ziarenko-pałeczką. Rośnie dobrze na agarze z krwią w35°C, ale wzrost ulega<br />
całkowitemu zahamowaniu w obecności soli żółciowych, zawartych w podłożach<br />
110
Change language