Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

KAŁ
Test hemaglutynacji pośredniej
1. Przez wielokrotne odwirowanie przygotować w fizjologicznym roztworze soli
2,5% zawiesinę kurzych lub bydlęcych krwinek czerwonych.
2. Na szkiełku zaznaczyć ołówkiem kilka pól i ezą nanieść na każde z nich oczko
(3 mm) zawiesiny krwinek czerwonych.
3. W każdej z przygotowanych zawiesin krwinek umieścić niewielką liczbę
bakterii pobranych z agaru lub skosu KIA, dobrze wymieszać.
W przypadku szczepów biotypu El Tor, aglutynacja pojawia się w ciągu
30 – 60 sekund. Znane szczepy hemaglutynujące (El Tor) i nie hemaglutynujące
powinny być użyte jako kontrola dla każdej z nowo przygotowanych zawiesin
krwinek. Świeżo izolowane szczepy klasycznych biotypów dają zwykle ujemny
wynik testu, jednak w przypadku starych szczepów laboratoryjnych wynik ten nie
zawsze jest ujemny.
Test wrażliwości na polimiksynę B
1. Na podłożu Mueller-Hintona lub na agarze z wyciągiem mięsnym rozprowadzić
oczko hodowli szczepów inkubowanej przez noc w wodzie
peptonowej.
2. Umieścić krążek zawierający 50 jednostek polimiksyny B w centrum hodowli.
3. Umieścić płytkę wchłodziarce na 1 godzinę.
4. Inkubować płytkę przez noc w temperaturze 36°C.
Zidentyfikowane szczepy biotypu klasycznego i El Tor powinny być zawsze
włączane do grupy szczepów kontrolnych. Klasyczne szczepy są wrażliwe na
polimiksynę B, dlatego zawsze obserwuje się wyraźną strefę zahamowania
wzrostu wokół krążka. Szczepy El Tor są niewrażliwe i strefa zahamowania nie
jest widoczna.
Campylobacter jejuni i Campylobacter coli
W laboratoriach klinicznych dostępnych jest tylko kilka testów do identyfikacji
gatunków i podgatunków Campylobacter. Ze względu na temperaturę wzrostu
Campylobacter spp. można podzielić na dwie grupy: gatunki ciepłolubne, które
rosną w temperaturze 42 – 43°C, i gatunki nieciepłolubne, które rosną w temperaturze
15 – 25°C.
Do gatunków ciepłolubnych należą: Campylobacter jejuni podgatunek jejuni,
C. coli, C. lari, C. upsaliensis i niektóre szczepy C. hyointestinalis. C. lari
i C. hyointestinalis są oporne, natomiast C. jejuni, C. coli i C. upsaliensis są
wrażliwe na kwas nalidyksowy; C. jejuni podgatunek jejuni, C. coli, C. lari są
oporne, natomiast C. hyointestinalis i C. upsaliensis są wrażliwe na cefalotynę.
Różnicowanie między tymi grupami odbywa się na podstawie zdolności do
hydrolizy hipuranu i wytwarzania siarkowodoru na agarze Kliglera.
Do gatunków nieciepłolubnych należą: C. jejuni podgatunek doylei, C. fetus
i Arcobacter butzleri. C. jejuni podgatunek doylei nie rośnie w temperaturze 15°C
ani w temperaturze 25°C; C. fetus rośnie dobrze w 25°C, ale nie rośnie w 15°C;
A. butzleri rośnie w obydwu temperaturach. A. butzleri jest oporny na cefalotynę,
a C. jejuni podgatunek doylei i C. fetus są na nią wrażliwe (tabela 18).
66