Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

More documents

Recommendations

Info

ZAKAŻENIA GÓRNYCH DRÓG ODDECHOWYCH Mikroskopia bezpośrednia Charakterystyczny dla wrzodziejącego zapalenia gardła (angina Vincenta) kompleks wrzecionowcowo-krętkowy oraz grzyby Candida są najlepiej widoczne w preparacie barwionym metodą Grama, który powinien być wykonany na zlecenie lekarza. Barwienie metodą Grama jest nieprzydatne w wykrywaniu paciorkowców czy Neisseria spp. Preparat bezpośredni jest także niewystarczająco specyficzny i czuły w wykrywaniu maczugowca błonicy, chyba że materiał został pobrany bardzo starannie i zbadany przez doświadczonego mikrobiologa. Przy braku wskazań klinicznych lub bez zlecenia lekarza nie ma potrzeby wykonywania preparatów bezpośrednich z gardła. Hodowla i identyfikacja Hodowla Streptococcus pyogenes Natychmiast po dostarczeniu do laboratorium materiał musi zostać posiany wymazówką na jedną czwartą płytki agarowej z krwią i rozsiany ezą na pozostałą część płytki. Agar z krwią powinien być przygotowany z podstawowego podłoża agarowego bez glukozy (lub z małą zawartością glukozy), np. z agaru tryptozowo- -sojowego (TSA). Kwaśny rozkład glukozy przez S. pyogenes hamuje wytwarzanie hemolizyn. Do przygotowania podłoży można wykorzystać krew każdego gatunku (świeżo pobraną) w stężeniu 5%. Płytki należy wypełnić 4 – 5 mm warstwą podłoża. Preferowana jest krew wołowa, ponieważ ulega hemolizie pod wpływem pewnych komensalnych pałeczek Haemophilus spp. i nie daje hemolizy w obecności zymogennego wariantu Enterococcus faecalis. Można poprawić rozpoznawanie β-hemolizujących kolonii i przyspieszyć ich wstępną identyfikację, umieszczając na płytce w strefie pierwszego posiewu krążek z kotrimoksazolem (taki, jakiego używa się podczas określania lekowrażliwości) i specjalny krążek o niskiej zawartości bacytracyny. Ponieważ S. pyogenes w odróżnieniu od wielu innych bakterii jest oporny na kotrimoksazol, krążek ułatwia obserwację β-hemolizy. Inkubacja w eksykatorze pozwala na wykrycie większości β-hemolizujących paciorkowców. Prostym sposobem nasilającym hemolizę jest głębokie, pionowe nakłucie agaru ezą, które przyspiesza wzrost kolonii pod powierzchnią. Po 18 godzinach i ponownie po 48 godzinach inkubacji w 35 – 37°C odczytać płytki z krwią, poszukując małych (0,5 – 2 mm) kolonii, otoczonych stosunkowo dużą strefą wyraźnej hemolizy. Po wykonaniu preparatu barwionego metodą Grama i potwierdzeniu obecności Gram-dodatnich ziarenkowców bakterie należy identyfikować w kierunku S. pyogenes. Dla potrzeb klinicznych wstępna identyfikacja oparta jest na ocenie wrażliwości na niskie stężenie bacytracyny. W tym celu wykorzystuje się specjalnie przygotowane krążki różnicujące, zawierające 0,02 – 0,05 IU bacytracyny. Zwykłe krążki wykorzystywane do antybiogramów zawierają 10 IU i są nieprzydatne do identyfikacji. Obecność β-hemolizujących paciorkowców ze strefą zahamowania wzrostu wokół krążka świadczy o izolacji S. pyogenes. Jeśli w pierwszym posiewie hemolizujące kolonie są liczne, obecność lub brak strefy zahamowania wzrostu są wyraźnie widoczne już na pierwszej posianej płytce zawierającej agar z krwią. Jeśli kolonie są mniej liczne, należy z pierwszej płytki pobrać jedną lub dwie kolonie, posiać je na 1 / 5 kolejnej płytki w celu uzyskania ciągłego wzrostu i na każdym posianym polu umieścić krążek z bacytracyną. Strefy zahamowania wzrostu należy odczytać po całonocnej inkubacji. 76
CZE˛ŚĆ I W niektórych laboratoriach wstępna identyfikacja potwierdzana jest serologicznie przez wykazanie obecności specyficznych polisacharydów ściany komórkowej. Test może być przeprowadzony z użyciem klasycznej metody precypitacji lub — szybciej — zużyciem komercyjnych przeciwciał w teście szybkiej koaglutynacji szkiełkowej lub w teście aglutynacji lateksowej. Jeśli istnieje taka potrzeba, β-hemolizujące paciorkowce oporne na bacytracynę można identyfikować wykorzystując do tego celu proste testy (patrz tabela 19). Obecność S. pyogenes w posiewie z gardła powinna zostać określona w wyniku w sposóbpółilościowy (nieliczne, +, ++ lub +++). Masywny wzrost S. pyogenes na całej powierzchni płytki jest charakterystyczny dla materiałów pobranych od pacjentów z paciorkowcowym zapaleniem gardła. Hodowle od nosicieli wykazują zwykle wzrost mniej niż 20 kolonii na płytce. Obecność nawet nielicznych kolonii β-hemolizujących paciorkowców powinna zostać potwierdzona i zanotowana. Tabela 19. Różnicowanie β-hemolizuja˛cych paciorkowców Gatunki S. pyogenes S. agalactiae E. faecalis var. zymogenes a Inne Grupa Lancefield A B D C, G, F Hemoliza β β b β β Strefa wokółróżnicuja˛cego + 0 c 0 c 0 d kra˛żka z bacytracy- na˛ Agar z żółcia˛ i z eskulina˛ 0 0 + 0 (wzrost i zaczernienie) Odwrotny test CAMP 0 + 0 0 Wrażliwość na kotrimoksazol 0 0 0 + e Test PYR f + 0 + 0 a b c d e f E. faecalis var. zymogenes wykazuja˛ce β-hemolizę tylko na agarze z krwia˛ końska˛. 5% niehemolizuja˛cych. 5% dodatnich. 10% dodatnich. Kra˛żek jak w teście Kirby-Bauera. PYR: pirolidonylo-β-naftylamid. Hodowla Corynebacterium diphtheriae Mimo że maczugowiec błonicy dobrze rośnie na zwykłym agarze z krwią, lepszy wzrost uzyskuje się przy posiewie na jedno z dwóch specjalnych podłoży: • Skoagulowana surowica Löfflera lub podłoże jajeczne Dorseta. Jakkolwiek nieselektywne, obydwa te podłoża umożliwiają obfity wzrost maczugowca błonicy po jednodniowej inkubacji. Ponadto morfologia komórek jest bardziej ,,typowa’’: nieregularnie wybarwione, krótkie lub długie, lekko zakrzywione pałeczki wykazujące metachromatyczne ziarnistości i ułożone w kształt V lub równoległych palisad. Metachromatyczne ziarnistości są wyraźniej widoczne po wybarwieniu błękitem metylenowym lub barwieniu Alberta niż po zabarwieniu metodą Grama. • Selektywny agar tellurynowy z krwia˛. Podłoże to ułatwia izolację, jeśli maczugowce są nieliczne, jak np. w przypadku nosicieli. Na tym podłożu kolonie maczugowców błonicy są szarawe lub czarne, a pełny wzrost pojawia się po 48 godzinach. Charakterystyczne kolonie, zawierające w preparacie barwionym metodą Grama pałeczki o morfologii podobnej do maczugowców, należy przesiać na płytkę z agarem z krwią i określić ich czystość oraz 77
Page 1:
Podstawowe procedury laboratoryjne
Page 4 and 5:
Wydane przez World Health Organizat
Page 6 and 7:
podłożach do przesiewowych półi
Page 8 and 9:
SPIS TREŚCI Zakażenia górnych dr
Page 10 and 11:
Wstęp Choroby zakaźne są najczę
Page 12 and 13:
Zapewnienie jakości badań bakteri
Page 14 and 15:
ZAPEWNIENIE JAKOŚCI BADAŃ BAKTERI
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27: ZAPEWNIENIE JAKOŚCI BADAŃ BAKTERI
Page 28 and 29: ZAPEWNIENIE JAKOŚCI BADAŃ BAKTERI
Page 30 and 31: Krew Wprowadzenie Hodowle z krwi pr
Page 32 and 33: KREW Nawet po starannym przygotowan
Page 34 and 35: KREW W rutynowych posiewach krwi in
Page 36 and 37: Płyn mózgowo-rdzeniowy Wprowadzen
Page 38 and 39: PŁYN MÓZGOWO-RDZENIOWY Tabela 7.
Page 40 and 41: PŁYN MÓZGOWO-RDZENIOWY Oznaczanie
Page 42 and 43: MOCZ Próbka moczu może zostać po
Page 44 and 45: MOCZ (redukcji azotanów). Paski za
Page 46 and 47: MOCZ odcisków płytkę inkubować
Page 48 and 49: Kał Wprowadzenie Zakażenia bakter
Page 50 and 51: KAŁ W większości regionów świa
Page 52 and 53: KAŁ Pacjenta należy poinformować
Page 54 and 55: KAŁ zastosować podstawowy agar z
Page 56 and 57: KAŁ Wstępna identyfikacja izolowa
Page 58 and 59: KAŁ Clostridium perfringens Gram-d
Page 60 and 61: KAŁ Tabela 9. Morfologia kolonii p
Page 62 and 63: KAŁ wykazują ruch, w preparacie w
Page 64 and 65: KAŁ Shigella Jeśli wyniki wstępn
Page 66 and 67: KAŁ Test hemaglutynacji pośrednie
Page 68 and 69: KAŁ antygenów możliwa jest jedyn
Page 70 and 71: KAŁ Procedura identyfikacji antyge
Page 72 and 73: KAŁ • Jeśli pojawi się aglutyn
Page 74 and 75: ZAKAŻENIA GÓRNYCH DRÓG ODDECHOWY
Page 78 and 79: ZAKAŻENIA GÓRNYCH DRÓG ODDECHOWY
Page 80 and 81: ZAKAŻENIA DOLNYCH DRÓG ODDECHOWYC
Page 90 and 91: CHOROBY PRZENOSZONE DROGA˛ KONTAKT
Page 100 and 101: Ropne wydzieliny, rany i ropnie Wpr
Page 102 and 103: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE z u
Page 104 and 105: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE Zak
Page 106 and 107: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE - G
Page 108 and 109: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE kwa
Page 110 and 111: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE Tab
Page 112 and 113: ROPNE WYDZIELINY, RANY I ROPNIE Bad
Page 114 and 115: ZAKAŻENIA BAKTERIAMI BEZTLENOWYMI
Page 120 and 121: OZNACZANIE WRAŻLIWOŚCI NA ANTYBIO
Page 126 and 127:
OZNACZANIE WRAŻLIWOŚCI NA ANTYBIO
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Badania serologiczne Wprowadzenie O
Page 140 and 141:
BADANIA SEROLOGICZNE Wszystkie pipe
Page 142 and 143:
BADANIA SEROLOGICZNE Powszechnie st
Page 144 and 145:
BADANIA SEROLOGICZNE Dodatkowe mate
Page 146 and 147:
BADANIA SEROLOGICZNE Surowica niero
Page 148 and 149:
BADANIA SEROLOGICZNE 8. Kartoniki w
Page 150 and 151:
BADANIA SEROLOGICZNE Fluorescencję
Page 152 and 153:
BADANIA SEROLOGICZNE 7. Odczytać w
Page 154 and 155:
BADANIA SEROLOGICZNE Dodatkowe mate
Page 156 and 157:
BADANIA SEROLOGICZNE Do wykrywania
Page 158 and 159:
Wprowadzenie Laboratorium, wykorzys
Page 160 and 161:
PATOGENY, PODŁOŻA I ODCZYNNIKI DI
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Skorowidz Acinetobacter lwofii 20 -
Page 174 and 175:
SKOROWIDZ Cefamandol 125 - strefy z
Page 176 and 177:
SKOROWIDZ Kał, identyfikacja bioch
Page 178 and 179:
SKOROWIDZ Odleżyny, owrzodzenia, p
Page 180 and 181:
SKOROWIDZ Staphylococcus aureus, a
Page 182:
SKOROWIDZ Yersinia enterocolitica 2
show all

Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?