Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
KAŁ<br />
Wstępna identyfikacja izolowanych szczepów<br />
Identyfikacja odbywa się na podstawie testów zarówno biochemicznych, jak<br />
i serologicznych, których zakres zależy od możliwości lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium. Schemat<br />
identyfikacji ważnych bakterii jelitowych przedstawiony jest na ryc. 7a-c.<br />
Na płytce Petriego, zawierającej pierwszy posiew, należy oznaczyć na dnie dobrze<br />
odgraniczone kolonie o typowym wyglądzie. Wybrane kolonie zostaną poddane<br />
dalszej identyfikacji. Jeśli w posiewie widoczne są różne typy kolonii, należy<br />
przeprowadzić identyfikację każdej z nich.<br />
Małe i bezbarwne kolonie niefermentujących laktozy bakterii, takich jak<br />
Salmonella spp. i Shigella spp., rosną na podłożu agarowym MacConkeya, agarze<br />
SS i DCA. Kolonie Proteus spp. mogą być mylone z Salmonella spp. i Shigella<br />
spp., zwłaszcza na podłożu MacConkeya ze względu na ich wygląd, typowy<br />
dla bakterii laktozoujemnych. Fermentujące laktozę mikro<strong>or</strong>ganizmy, takie<br />
jak E. coli i Enterobacter/Klebsiella spp., wytwarzają małe różowe i czerwone<br />
kolonie na podłożu agarowym MacConkeya, DCA i agarze SS. Na agarze<br />
XLD Salmonella spp. i Shigella spp. wytwarzają małe czerwone kolonie,<br />
z czarnym środkiem w przypadku większości szczepów Salmonella. Kolonie<br />
z czarnym centrum mogą tw<strong>or</strong>zyć na tym podłożu również niektóre szczepy<br />
Proteus spp. Na agarze bizmutowo-siarkowym Salmonella typhi wytwarzają<br />
czarne kolonie z metalicznym połyskiem, dobrze widocznym w przypadku<br />
odgraniczonych kolonii. Yersinia enterocolitica rośnie na agarze MacConkeya<br />
i agarze SS w postaci małych, bladych kolonii, najszybszy wzrost następuje<br />
w temperaturze 22 – 29°C.<br />
Salmonella i Shigella spp.<br />
Do wstępnych badań szczepów Salmonella spp. i Shigella spp. zalecane są trzy<br />
różne podłoża:<br />
– bulion z mocznikiem, lekko buf<strong>or</strong>owany (UREA),<br />
– podłoże ruch-indol-lizyna (MIL),<br />
– agar Kliglera (KIA).<br />
Procedura posiewu i odczytu UREA<br />
1. Używając do posiewu ezy zebrać zpłytki 2 – 3 nie fermentujące laktozy<br />
kolonie i przenieść do probówki zawierającej UREA.<br />
2. Inkubować probówki przez 2 – 4 godziny w 35°C i obserwować ewentualną<br />
zmianę zabarwienia na różowe (ureazododatnie). Odrzucić ureazododatnie<br />
probówki.<br />
3. Przesiać materiał z probówek zawierających szczepy ureazoujemne na MIL<br />
i KIA (patrz poniżej) i inkubować wszystkie probówki, łącznie z ureazoujemnymi,<br />
przez noc w 35°C, w warunkach tlenowych.<br />
Procedura posiewu i odczytu MIL i KIA<br />
1. Posiać materiał do podłoża MIL przez nakłucie prostą igłą (ezą) nagłębokość<br />
2 mm od dna probówki. Wyjąć igłę w tej samej linii.<br />
56