24.10.2014 Views

Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

KREW<br />

W rutynowych posiewach krwi inkubacja dłuższa niż 7 dni nie jest konieczna.<br />

W niektórych przypadkach inkubacja może być przedłużona o kolejne 7 dni, na<br />

przykład przy podejrzeniu zakażenia pałeczkami Brucella lub innymi mikro<strong>or</strong>ganizmami<br />

o wysokich wymaganiach odżywczych, w przypadku zapalenia<br />

wsierdzia lub jeśli pacjent jest w trakcie antybiotykoterapii.<br />

Próbki krwi z niewidocznym wzrostem<br />

Niektóre mikro<strong>or</strong>ganizmy mogą rosnąć bez zmętnienia lub widocznych zmian<br />

w podłożu. Inne, jak na przykład pneumokoki, wykazują tendencję do autolizy<br />

i szybko giną. Z tego powodu niektóre lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ia prowadzą rutynowe przesiewy<br />

na agar czekoladowy po 18 – 24 godzinach inkubacji. Próbki z niewidocznym<br />

wzrostem mogą być opracowywane w siódmym dniu inkubacji przez przeniesienie<br />

kilku kropel dobrze zmieszanej hodowli krwi (z użyciem sterylnych pipet<br />

Pasteura) do probówki z podłożem tioglikolanowym, którą inkubuje się i obserwuje<br />

przez kolejne 3 dni.<br />

Antybiogram<br />

Przy podejrzeniu obecności gronkowców lub Gram-ujemnych pałeczek można<br />

oszczędzając czas wykonać bezpośredni, niestandaryzowany antybiogram, używając<br />

dodatnich próbek jako inoculum. Sterylną wymazówkę należy zanurzyć we<br />

wstrząśniętym podłożu i odsączając nadmiar płynu, posiać na podłoże Mueller-<br />

-Hintona jak w metodzie standardowej (patrz str. 126). Wstępny odczyt może być<br />

wykonany po 6 – 8 godzinach inkubacji. W 95% przypadków rezultaty uzyskane<br />

tą metodą są zgodne ze standaryzowanym testem.<br />

Zanieczyszczenia<br />

Zanieczyszczenia hodowli krwi można uniknąć przez staranne przygotowanie<br />

skóry i dokładne przestrzeganie procedur aseptycznych w czasie posiewu<br />

i przesiewów. Jednakże nawet w idealnych warunkach 3 – 5% posiewów krwi jest<br />

,,skażonych’’ bakteriami ze skóry (S. epidermidis, P. acnes, Clostridium spp.,<br />

dyfteroidy) lub ze środowiska (Acinetobacter spp., Bacillus spp.).<br />

Powyższe mikro<strong>or</strong>ganizmy mogą być w niektórych sytuacjach patogenne,<br />

wywołując np. zapalenie wsierdzia. Rzeczywistą infekcję należy podejrzewać<br />

w poniżej wymienionych sytuacjach:<br />

– jeżeli ten sam <strong>or</strong>ganizm wyhodowano z dwóch butelek tej samej próbki krwi;<br />

– jeżeli ten sam <strong>or</strong>ganizm rośnie w hodowli więcej niż jednej próbki;<br />

– jeżeli wzrost jest szybki (w ciągu 48 godzin);<br />

– jeżeli różne izolaty jednego gatunku wykazują ten sam biotyp i wzór<br />

lekowrażliwości.<br />

Wszystkie wyniki hodowli powinny być przedstawiane lekarzowi łącznie<br />

z wynikami próbek prawdopodobnie zanieczyszczonych. Jednakże dla tych<br />

ostatnich nie należy wykonywać antybiogramu, a jedynie umieścić na wyniku<br />

odpowiedni komentarz, np. Propionibacterium acnes (fl<strong>or</strong>a skóry), Staphylococcus<br />

epidermidis (prawdopodobnie zanieczyszczenie). Jest to istotne dla<br />

nawiązania dobrej współpracy między lekarzami a personelem lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium.<br />

34

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!