Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
KREW<br />
W rutynowych posiewach krwi inkubacja dłuższa niż 7 dni nie jest konieczna.<br />
W niektórych przypadkach inkubacja może być przedłużona o kolejne 7 dni, na<br />
przykład przy podejrzeniu zakażenia pałeczkami Brucella lub innymi mikro<strong>or</strong>ganizmami<br />
o wysokich wymaganiach odżywczych, w przypadku zapalenia<br />
wsierdzia lub jeśli pacjent jest w trakcie antybiotykoterapii.<br />
Próbki krwi z niewidocznym wzrostem<br />
Niektóre mikro<strong>or</strong>ganizmy mogą rosnąć bez zmętnienia lub widocznych zmian<br />
w podłożu. Inne, jak na przykład pneumokoki, wykazują tendencję do autolizy<br />
i szybko giną. Z tego powodu niektóre lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ia prowadzą rutynowe przesiewy<br />
na agar czekoladowy po 18 – 24 godzinach inkubacji. Próbki z niewidocznym<br />
wzrostem mogą być opracowywane w siódmym dniu inkubacji przez przeniesienie<br />
kilku kropel dobrze zmieszanej hodowli krwi (z użyciem sterylnych pipet<br />
Pasteura) do probówki z podłożem tioglikolanowym, którą inkubuje się i obserwuje<br />
przez kolejne 3 dni.<br />
Antybiogram<br />
Przy podejrzeniu obecności gronkowców lub Gram-ujemnych pałeczek można<br />
oszczędzając czas wykonać bezpośredni, niestandaryzowany antybiogram, używając<br />
dodatnich próbek jako inoculum. Sterylną wymazówkę należy zanurzyć we<br />
wstrząśniętym podłożu i odsączając nadmiar płynu, posiać na podłoże Mueller-<br />
-Hintona jak w metodzie standardowej (patrz str. 126). Wstępny odczyt może być<br />
wykonany po 6 – 8 godzinach inkubacji. W 95% przypadków rezultaty uzyskane<br />
tą metodą są zgodne ze standaryzowanym testem.<br />
Zanieczyszczenia<br />
Zanieczyszczenia hodowli krwi można uniknąć przez staranne przygotowanie<br />
skóry i dokładne przestrzeganie procedur aseptycznych w czasie posiewu<br />
i przesiewów. Jednakże nawet w idealnych warunkach 3 – 5% posiewów krwi jest<br />
,,skażonych’’ bakteriami ze skóry (S. epidermidis, P. acnes, Clostridium spp.,<br />
dyfteroidy) lub ze środowiska (Acinetobacter spp., Bacillus spp.).<br />
Powyższe mikro<strong>or</strong>ganizmy mogą być w niektórych sytuacjach patogenne,<br />
wywołując np. zapalenie wsierdzia. Rzeczywistą infekcję należy podejrzewać<br />
w poniżej wymienionych sytuacjach:<br />
– jeżeli ten sam <strong>or</strong>ganizm wyhodowano z dwóch butelek tej samej próbki krwi;<br />
– jeżeli ten sam <strong>or</strong>ganizm rośnie w hodowli więcej niż jednej próbki;<br />
– jeżeli wzrost jest szybki (w ciągu 48 godzin);<br />
– jeżeli różne izolaty jednego gatunku wykazują ten sam biotyp i wzór<br />
lekowrażliwości.<br />
Wszystkie wyniki hodowli powinny być przedstawiane lekarzowi łącznie<br />
z wynikami próbek prawdopodobnie zanieczyszczonych. Jednakże dla tych<br />
ostatnich nie należy wykonywać antybiogramu, a jedynie umieścić na wyniku<br />
odpowiedni komentarz, np. Propionibacterium acnes (fl<strong>or</strong>a skóry), Staphylococcus<br />
epidermidis (prawdopodobnie zanieczyszczenie). Jest to istotne dla<br />
nawiązania dobrej współpracy między lekarzami a personelem lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium.<br />
34