Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
BADANIA SEROLOGICZNE<br />
Do wykrywania antygenów służą cztery różne testy:<br />
• W teście aglutynacji szkiełkowej antygen opłaszczony jest na cząsteczkach<br />
lateksu lub swoiste przeciwciała związane są na komórkach gronkowców.<br />
Reagenty miesza się ręcznie ciągłym ruchem kolistym przez 1 – 2 minuty<br />
i makroskopowo obserwuje reakcję aglutynacji.<br />
• W testach ELISA roztwór próbki i antygenu najpierw przepuszczany jest przez<br />
błonę opłaszczoną przeciwciałami (zwykle monoklonalnymi). Następnie błonę<br />
umieszcza się w roztw<strong>or</strong>ze zawierającym kolejne (monoklonalne) przeciwciała<br />
związane z enzymem. Obecność kompleksu antygen-przeciwciało z enzymem<br />
wykrywa się w reakcji z barwnym substratem dodanym do roztw<strong>or</strong>u.<br />
• W ,,złotym’’ teście immunologicznym roztwór próbki i antygenu dyfunduje na<br />
błonie, którą następnie się ogląda.<br />
• W optycznym teście immunologicznym, przeciwciała związane są z silikonową<br />
płytką o odblaskowych właściwościach. Reakcja antygenu ze specyficznym<br />
przeciwciałem powoduje zmianę w warstwie powierzchownej płytki i widoczną<br />
różnicę refleksu światła.<br />
Procedury odczynów aglutynacji lateksowej<br />
i koaglutynacji<br />
1. Dla zwia˛zanych antygenów komórkowych: używając standardowej ezy przenieść<br />
czyste kolonie do kropli soli na szkiełku, uważnie wymieszać do<br />
uzyskania lekko opalizującej zawiesiny. Obecność aglutynacji zwykle wskazuje<br />
na szczepy sz<strong>or</strong>stkie (R — ang. rough); szczepy gładkie (S — ang.<br />
smooth) nie wykazują aglutynacji w soli. W takim przypadku należy dodać<br />
odczynniki i przejść do punktu 4.<br />
Dla ekstrahowanych antygenów: używając standardowej ezy przenieść dobrze<br />
izolowane kolonie do probówki zawierającej roztwór ekstraktu, uzyskać<br />
zawiesinę. Inkubować zawiesinę w35°C lub zgodnie z zaleceniami producenta.<br />
Dla próbek klinicznych (płyn mózgowo-rdzeniowy, mocz): podgrzać próbkę do<br />
temperatury wrzenia lub według zaleceń producenta. Schłodzić i odwirować<br />
w 2000 g przez 5 – 10 minut.<br />
2. Umieścić na płytce 1 kroplę nośników opłaszczonych przeciwciałami.<br />
3. Umieścić obok 1 kroplę zawiesiny antygenu.<br />
4. Wymieszać 2 krople i rozprowadzić w kratce.<br />
5. Przechylać szkiełko ręcznie, wykonując ciągłe okrężne ruchy przez 1 minutę.<br />
Uważać, aby mieszanina nie rozlała się poza granicę kratki.<br />
6. Po określonym przez producenta czasie obejrzeć szkiełko i sprawdzić, czy<br />
obecna jest aglutynacja. Dla uzyskania lepszej widoczności trzymać szkiełko<br />
blisko źródła światła i oglądać na ciemnym tle.<br />
7. Jako wynik dodatni uznaje się obecność aglutynacji w mieszaninie antygenu<br />
i przeciwciał, np. zawiesina wykazuje aglutynację lub grudki. Aglutynacja jest<br />
najlepiej widoczna przy delikatnym przechylaniu szkiełka, tak aby płyn<br />
spływał wzdłuż dolnej granicy kratki.<br />
156