Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

ZAPEWNIENIE JAKOŚCI BADAŃ BAKTERIOLOGICZNYCH
Tabela 3 cd.
a
Podłoże Inkubacja Organizm wskaźnikowy Oczekiwany wynik
Trójcukrowy agar żelazowy (głębokość
co najmniej 2,5 cm; inkubacja z luźna˛
zakrętka˛)
24 h Citrobacter freundii A/A gaz a +H 2 S
S. typhimurium K/A gaz a +H 2 S
S. flexneri K/A gaz a
A. lwofii Brak reakcji
Podłoże z mocznikiem 24 h E. coli Ujemny
P. mirabilis Dodatni (różowy)
Voges-Proskauer (patrz Czerwień metylowa/Voges-Proskauer)
A/A: punkt kwaśny; K/A: punkt zasadowy.
podstawowych należy wcześniej schłodzić. W przypadku stałych podłoży do
oznaczenia pH należy użyć powierzchniowej elektrody lub rozmiękczyć
podłoże w wodzie destylowanej. Jeśli pH różni się od zalecanego więcej niż
o 0,2 jednostki, należy je skorygować kwasem lub zasadą, lub przygotować
nową partię.
2. Kontrola sterylności. Testy sterylności powinny być przeprowadzane rutynowo
dla podłoży, do których po sterylizacji w autoklawie dodano krew lub inne
składniki. 3–5% próbek należy poddać inkubacji w temperaturze 35°C przez
2 dni. Pozostałe schłodzić. Jeśli na płytce pojawią się więcej niż dwie kolonie,
należy odrzucić całą badaną partię.
3. Kontrola jakości. Laboratorium powinno mieć zapas zestawów szczepów
wzorcowych do monitorowania jakości podłoży. Lista zalecanych szczepów
wzorcowych została przedstawiona w tabeli 2. Szczepy te mogą być uzyskane
w trakcie rutynowej pracy lub pochodzić z komercyjnych czy też oficjalnych
źródeł. Rekomendacje dotyczące utrzymania i wykorzystania szczepów
wzorcowych opisane zostały na str. 24.
Lista testów przeprowadzanych dla powszechnie używanych podłoży przedstawiona
została w tabeli 3.
Procedury postępowania przy ocenie jakości nowych partii podłoża:
1. Przygotować lekko mętną zawiesinę szczepów kontrolnych, porównującjąze
wzorcem standardowego roztworu siarczanu baru używanego w zmodyfikowanej
metodzie Kirby-Bauera (McFarland 0,5) (patrz str. 125) i użyć jedno
oczko ezy jako inoculum.
2. Inkubować przez rutynowo stosowany okres i odczytać zgodnie z przyjętymi
zasadami.
3. Właściwie zapisać wyniki.
Barwniki i odczynniki
Zalecenia dotyczące testowania niektórych odczynników przedstawiono w tabeli
4. Testy powinny być przeprowadzane:
– za każdym razem przy przygotowywaniu nowej partii roztworu roboczego;
– co tydzień (niezbędne w przypadku zimnego barwnika Ziehl-Neelsena:
klasyczny ma kilkumiesięczny termin przydatności).
Odczynniki i barwniki powinny być dyskwalifikowane, jeśli:
– termin ważności określony przez producenta jest przekroczony;
– widoczne są oznaki psucia (zmętnienie, osad, zmiana barwy).
22