Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
CZE˛ŚĆ I<br />
Duża liczba leukocytów (> 10 komórek w polu widzenia) w bezpośrednim<br />
preparacie z pochwy barwionym metodą Grama wskazuje na rzęsistkowicę lub<br />
zapalenie szyjki macicy.<br />
Barwienie Grama nie jest szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń gonokokowych<br />
u kobiet. Badanie oparte na poszukiwaniu Gram-ujemnych wewnątrzkomórkowo<br />
zlokalizowanych dwoinek w barwionych metodą Grama preparatach<br />
bezpośrednich z szyjki macicy ma czułość 50 – 70% i swoistość 50 – 90%, co<br />
wskazuje na niewielką wartość tej metody diagnostycznej w populacji o niskiej<br />
częstości występowania rzeżączki. Obecność Gram-ujemnych wewnątrzkomórkowych<br />
dwoinek widocznych w preparatach z szyjki macicy powinna zostać<br />
odnotowana bez określenia, że sąto N. gon<strong>or</strong>rhoeae lub gonokoki. Można w ten<br />
sposób uniknąć nadinterpretacji rozmazów z szyjki macicy, które często zawierają<br />
Gram-ujemne ziarenko-pałeczki <strong>or</strong>az dwubiegunowo zabarwione pałeczki.<br />
Głównym celem wykonywania preparatów bezpośrednich z szyjki macicy jest<br />
potwierdzenie rozpoznania śluzowo-ropnego zapalenia szyjki macicy: obecność<br />
więcej niż 10 wielojądrzastych leukocytów w polu widzenia wskazuje na rozpoznanie<br />
zakażenia, wywołanego zwykle przez N. gon<strong>or</strong>rhoeae i/lub C. trachomatis.<br />
Badanie preparatów bezpośrednich ze spojówek barwionych metodą Grama jest<br />
czułą i swoista metodą diagnostyczną rzeżączkowego zapalenia spojówek.<br />
Obecność wewnątrzkomórkowych Gram-ujemnych dwoinek potwierdza rozpoznanie.<br />
Hodowla<br />
Próbki z szyjki macicy, odbytu, cewki moczowej, spojówek i z zagłębienia<br />
odbytniczo-macicznego mogą być posiewane w kierunku N. gon<strong>or</strong>rhoeae metodą<br />
opisaną na str. 91, 92. Badanie próbek należy rozpocząć natychmiast po ich<br />
dostarczeniu do lab<strong>or</strong>at<strong>or</strong>ium lub — k<strong>or</strong>zystniej — jeszcze w klinice. U kobiet,<br />
w odróżnieniu od mężczyzn, posiewy mają kluczowe znaczenie w diagnostyce<br />
infekcji gonokokowych. Czułość pojedynczego posiewu u kobiet wynosi<br />
80 – 90%. Jest mniejsza w przypadku próbek pobranych w okresie okołop<strong>or</strong>odowym.<br />
W diagnostyce bakteryjnej waginozy nie zaleca się prowadzenia hodowli w kierunku<br />
G. vaginalis lub beztlenowców, ponieważ są one wykrywane u 20 – 40%<br />
kobiet bez infekcji pochwy. Obecność G. vaginalis w wydzielinie z pochwy nie<br />
jest wystarczającym wskazaniem do leczenia; leczone powinny być tylko<br />
pacjentki spełniające wszystkie kryteria diagnostyczne bakteryjnej waginozy.<br />
W p<strong>or</strong>ównaniu z badaniem mikroskopowym hodowla zwiększa wykrywalność<br />
C. albicans o50– 100%. Ponieważ posiew w kierunku Candida jest dodatni nawet<br />
przy niewielkiej liczbie grzybów, która może występować u10– 30% kobiet bez<br />
objawów zapalenia pochwy, tylko obfity wzrost C. albicans stanowi dowód<br />
kandydiazy pochwy. W związku z tym nie zaleca się rutynowego prowadzenia<br />
hodowli. Podobnie, poza preparatem bezpośrednim nie zaleca się posiewu<br />
w kierunku G. vaginalis, który najczęściej wykrywa jedynie bezobjawowe<br />
nosicielstwo.<br />
95
Change language