Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
CZE˛ŚĆ I<br />
Gram-ujemne pałeczki względnie<br />
beztlenowe fermentuja˛ce cukry<br />
oksydazoujemne<br />
▼<br />
Laktoza<br />
+ –<br />
▼<br />
▼<br />
Siarkowodór<br />
Siarkowodór<br />
+ – + –<br />
Citrobacter<br />
▼ ▼ ▼<br />
freundii Lizyna Lizyna Fenyloalanina<br />
+ – + – + –<br />
▼<br />
▼<br />
▼<br />
▼ ▼ ▼<br />
Ureaza Indol Indol Ornityna Lizyna<br />
+ – + –<br />
+ – + –<br />
+ –<br />
▼<br />
Indol<br />
+ –<br />
Klebsiella<br />
oxytoca<br />
Klebsiella<br />
pneumoniae<br />
▼ ▼ ▼<br />
Indol<br />
+ –<br />
Enterobacter<br />
aerogenes<br />
Escherichia<br />
coli<br />
Citrobacter<br />
koseri<br />
Enterobacter<br />
cloacae<br />
Indol<br />
+ –<br />
Proteus<br />
vulgaris<br />
Proteus<br />
mirabilis<br />
Edwardsiella Ornityna<br />
tarda<br />
+ –<br />
Salmonella<br />
większość serotypów<br />
▼<br />
M<strong>or</strong>ganella<br />
m<strong>or</strong>gani<br />
Salmonella<br />
typhi<br />
Trehaloza<br />
+ –<br />
▼<br />
Providencia Mannitol<br />
stuartii<br />
+ –<br />
Providencia<br />
rettgeri<br />
Serratia<br />
liquifaciens<br />
Ryc. 7a. Schemat wstępnej identyfikacji często występuja˛cych Enterobacteriaceae.<br />
2. Posiać materiał na podłoże KIA nakłuwając słupek agaru prostą igłą<br />
i prowadząc zygzakiem po powierzchni skosu.<br />
3. Opisać wszystkie probówki numerem próbki i inkubować przez noc w temperaturze<br />
35°C.<br />
4. Obserwować probówki UREA w kierunku opóźnionej reakcji rozkładu<br />
mocznika (patrz powyżej). Odrzucić hodowle z reakcją ureazododatnią.<br />
5. Obserwować podłoża MIL w kierunku obecności ruchu, reakcji rozkładu<br />
lizyny i wytwarzania indolu. Ruchliwe mikro<strong>or</strong>ganizmy rozprzestrzenią się<br />
w podłożu poza linię nakłucia i widoczny będzie rozsiany wzrost. Bakterie<br />
niezdolne do ruchu będą rosły jedynie w kanale wkłucia. Na dodatnią reakcję<br />
lizynową wskazuje odczyn zasadowy (kol<strong>or</strong> fioletowy) na dnie podłoża, na<br />
reakcję ujemną odczyn kwaśny (kol<strong>or</strong> żółty) spowodowany jedynie fermentacją<br />
glukozy. Aby wykazać obecność indolu, należy dodać do podłoża 3– 4<br />
krople odczynnika Kovacsa. Czerwony i różowy kol<strong>or</strong> wskazują na reakcję<br />
dodatnią, natomiast kol<strong>or</strong> jasnożółty świadczy o ujemnym wyniku testu.<br />
6. Obserwować podłoże KIA. Wszystkie Enterobacteriaceae fermentują glukozę<br />
z wytw<strong>or</strong>zeniem kwasu i gazu lub tylko kwasu, który jest odpowiedzialny za<br />
żółte zabarwienie podłoża. Powstający gaz powoduje powstanie pęcherzyków<br />
ipęknięć na powierzchni agaru, który, jeśli powstaje duża ilość gazu, może<br />
unieść się w probówce (np. w przypadku Enterobacter spp.). Jeśli równocześnie<br />
fermentacji ulega laktoza, zarówno słupek agarowy, jak i skos stają się żółte<br />
z powodu kwaśnego pH (np. w przypadku E. coli). Jeśli nie zachodzi<br />
fermentacja laktozy (np. Shigella spp. i Salmonella spp.), słupek agaru jest<br />
żółty, a skos pozostaje czerwony. Zaczernienie wzdłuż linii wkłucia lub<br />
w całym agarze wskazuje na obecność siarkowod<strong>or</strong>u. Należy zanotować<br />
rezultaty i przeprowadzić wstępną identyfikację mikro<strong>or</strong>ganizmu, wyk<strong>or</strong>zystując<br />
schemat przedstawiony w tabeli 10 i 11.<br />
▼<br />
Providencia<br />
alcalifaciens<br />
▼<br />
S<strong>or</strong>bitol<br />
+ –<br />
▼<br />
Arabinoza Hafnia<br />
+ – alvei<br />
Ureaza<br />
+ –<br />
▼<br />
Yersinia Ruch<br />
enterocolitica<br />
+ –<br />
▼<br />
Salmonella Ornityna<br />
paratyphi A<br />
Serratia<br />
marcescens<br />
Shigella<br />
sonnei<br />
Shigella<br />
serotyp A, B, C<br />
57