Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

KAŁ
zastosować podstawowy agar z krwią zawierający 5 – 10% krwi baraniej
z dodatkiem cefalosporyny (15 µg/ml), wankomycyny (10 µg/ml), amfoterycyny
B (2 µg/ml) i 0,05% siarczanu żelaza–metadwusiarczanu sodu–pirogronianu
sodu (FBF).
Dla Vibrio spp. konieczne są selektywne podłoża, aczkolwiek wiele szczepów
może rosnąć na agarze MacConkeya. Agar zawierający cytrynian tiosiarczanowy,
sole żółci i sacharozę (TCBS) jest podłożem selektywnym dla V. cholerae O1
i nie-O1 oraz dla V. parahaemolyticus, ale drogim. Podłoże selektywne,
zawierające telluryn, taurocholan i żelatynę (TTG), nie jest komercyjnie dostępne.
Prostymi, niedrogimi podłożami, które mogą być przygotowywane we własnym
zakresie i stosowane z bardzo dobrym efektem, są: agar z zasadowym ekstraktem
mięsnym (MEA) i zasadowy agar z solami żółci (BSA).
Izolacja Clostridium difficile przed wprowadzeniem agaru cefoksytyno-cykloseryno-fruktozowego
(CCFA) była trudna. W przypadku lecytynazo- i lipazoujemnych
C. difficile zalecane jest stosowanie podłoży agarowych, zawierających
żółtko jaja; inne laseczki występujące w jelicie, takie jak C. perfringens,
C. bifermentans i C. sordelli, sąlecytynazododatnie.
Wstępna izolacja
Próbka powinna być badana i hodowana natychmiast po dostarczeniu do
laboratorium, co daje najwyższy wskaźnik izolacji Shigella spp. i Campylobacter
spp. Jeśli nie jest to możliwe, próbka powinna być przechowywana w temperaturze
4°C.
Do posiewu na podłoża o wysokiej selektywności powinna być użyta gęsta
zawiesina kału, a na podłoża o niskiej selektywności — mniej gęsta. W wielu
laboratoriach wymaz z odbytu posiewany jest bezpośrednio na podłoża, należy
jednak uważać, aby nie doszło do przerośnięcia płytki.
Procedura posiewu na podłoża
do wstępnej izolacji
1. Posiać ezą na wysoko selektywne podłoża trzy oczka zawiesiny kału, a jedno
na podłoże o niskiej selektywności. Inoculum umieścić centralnie na płytce
agarowej, a następnie rozprowadzić w górę, w dół i w poprzek płytki,
jak zilustrowano na ryc. 6. Procedura ta umożliwia uzyskanie maksymalnej
liczby pojedynczych kolonii. Drobne kolonie pojawią się peryferycznie na
płytce.
2. Po inokulacji inkubować płytki agarowe. W celu izolacji Salmonella, Shigella
i Yersinia spp. oraz V. cholerae płytki inkubować w cieplarce w warunkach
tlenowych (bez CO 2 )w35°C, w przypadku Campylobacter spp. w 42°C
wśrodowisku mikroaerofilnym z 10% CO 2 ,apłytki z Clostridium difficile
w35°C wśrodowisku beztlenowym.
Warunki inkubacji Campylobacter
Płytki do izolacji Campylobacter spp. powinny być inkubowane w 42 – 43°C
wśrodowisku mikroaerofilnym, zawierającym 5% O 2 , 10% CO 2 i 85% N 2 .
54