Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

KAŁ
Shigella
Jeśli wyniki wstępnych testów wskazują na pałeczki Shigella, należy posiać
badany szczep na podłoża z ornityną, fenyloalaniną i ONPG oraz wodę peptonową
z sacharozą i ksylozą. Obserwować reakcje po całonocnej inkubacji i zidentyfikować
izolaty według schematu przedstawionego w tabeli 13. Jeśli wyniki
wskazują na hodowlę Shigella, przeprowadzić identyfikację serologiczną.
Do rodzaju Shigella należą cztery gatunki: S. dysenteriae, S. flexneri, S. boydii
i S. sonnei. Zwykle oznaczane są jako podgrupy, odpowiednio A, B, C i D.
Niektóre serotypy można wstępnie zidentyfikować i podzielić na biotypy na
podstawie reakcji biochemicznych.
Wśród S. dysenteriae (podgrupa A) wyróżnia się 10 serotypów. Serotyp 1 jest
katalazoujemny i wytwarza toksynę Shiga. Pozostałe serotypy są katalazododatnie.
Większość szczepów nie fermentuje mannitolu i laktozy.
Wśród S. flexneri (podgrupa B) wyróżnia się 8 serotypów. Większość szczepów
fermentuje mannitol, nie fermentuje sacharozy ani laktozy. Należący do serotypu
6 szczep Newcastle nie fermentuje mannitolu, ale wytwarza gaz z glukozy;
szczep Manchester wytwarza kwas i gaz z glukozy oraz mannitolu; szczep
Boyd 88 rozkłada glukozę i mannitol do kwasu, bez wytwarzania gazu.
Wśród S. boydii (podgrupa C) wyróżnia się 15 serotypów. Fermentują one
mannitol, nie fermentują laktozy.
Wśród S. sonnei (podgrupa D) wyróżnia się jeden serotyp, wykazujący dwie fazy
reakcji: I i II. Fermentuje mannitol. Wykazuje dodatnią reakcję ONPG, ale
fermentacja laktozy i sacharozy zachodzi później niż po 24 godzinach (patrz
tabela 14).
Yersinia enterocolitica
Jeśli wyniki wstępnych testów wskazują na obecność szczepów Yersinia, należy
posiać szczep na podłoża z ornityną, Voges-Proskauera, ONPG, cytrynianowe
podłoże Simmonsa oraz wodę peptonową wzbogaconą sacharozą, ramnozą,
melibiozą, sorbitolem lub celobiozą. Obserwować reakcje po jednodniowej
inkubacji i zidentyfikować izolaty według schematu przedstawionego w tabeli 15.
Jeśli wyniki wskazują na hodowlę Y. enterocolitica, wydać wynik: ,,Yersinia
enterocolitica’’.
Tabela 15. Biochemiczne reakcje Yersinia enterocolitica i innych niepatogennych gatunków Yersinia
MIL
Ureaza
Ornityna
VP 25°C
Cytrynian
Sacharoza
Ramnoza
Melibioza
Sorbitol
Celobioza
Y. enterocolitica +/v/– + + v – v – – +* +
Y. frederiksenii +/+/– + + + d + + – + +
Y. intermedia +/+/– + + + + + + + + +
Y. kristensenii +/d/– + + – – – – – + +
Y. pseudotuberculosis +/–/– + – – – – + + – –
Skróty: +: > 95% dodatnich; d: 26 –74% dodatnich; –: < 5% dodatnich; v: zmienny wynik; MIL: podłoże ruch-indol-lizyna; VP 25°C:
inkubacja w 25°C na agarze Voges-Proskauera; Cytrynian: agar cytrynianowy Simmonsa.
* Z wyja˛tkiem biotypu 5.
64