Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

MOCZ
(redukcji azotanów). Paski zanurza się w próbce moczu zgodnie z instrukcją
zawartą w ulotce. Różowe zabarwienie jest dodatnim wynikiem i wskazuje na
obecność esterazy leukocytowej i/lub bakteriurię rzędu 10 5 w 1 ml. Próbki
dodatnie w testach przesiewowych należy jak najszybciej poddać hodowli, aby
zapobiec przerostowi przez nieznaczące szczepy. Jeśli paski nie wykażą różowego
zabarwienia, badanie przesiewowe interpretowane jest jako ujemne i hodowla
nie jest konieczna. Testy paskowe nie są wystarczająco czułe, aby wykryć
bakteriurię mniejszą niż 10 5 komórek w 1 ml moczu.
Posiew ilościowy i wstępna identyfikacja
Zalecane są dwie metody posiewu ilościowego i wstępnej identyfikacji: metoda
zużyciem kalibrowanej ezy oraz metoda z użyciem zanurzonego papierowego
filtra paskowego.
Metoda z użyciem kalibrowanej ezy
Zalecane jest użycie kalibrowanej plastikowej lub platynowej ezy, za pomocą
której należy przenieść 1 µl moczu na podłoże do hodowli (agar MacConkeya
z fioletem krystalicznym i nieselektywny agar z krwią).
1. Wstrząsnąć delikatnie mocz, a następnie przechylić i 1-mikrolitrową ezą
dotknąć powierzchni w taki sposób, aby zawiesić w niej płyn. Nigdy nie
zanurzać oczka ezy w moczu.
2. Umieścić 1 µl moczu na podłożu agarowym z krwią i rozmazać, tworząc prostą
linię do środka płytki (1), następnie gęstym zygzakiem, pod kątem w prawo,
przez początkową linię (2) i na koniec skośnym zygzakiem, przecinającym
dwa poprzednie pasma (3) (ryc. 3).
3. Posiać na podłoże MacConkeya w ten sam sposób.
4. Inkubować płytki przez noc w 35°C.
Agar z krwią i podłoże MacConkeya można zastąpić innymi nieselektwnymi
podłożami (np.: CLED 1 , agar z fioletem krystalicznym i laktozą).
Metoda pasków bibułowych
Metoda pasków bibułowych Leigh&Williams 2 polega na absorpcji określonej
ilości moczu, który następnie jest przenoszony na płytkę zwłaściwym podłożem
agarowym.
Paski o długości 7,5 cm i szerokości 0,6 cm mogą być przygotowane na miejscu
zużyciem specjalnego typu bibuły (patrz ryc. 4). Są oznaczone ołówkiem z jednej
strony — 1,2 cm od końca. Metoda pasków bibułowych przed wprowadzeniem do
rutynowych badań powinna zostać porównana z metodą zużyciem kalibrowanej
ezy.
Bibułowe paski należy przygotować w odpowiedniej ilości, umieścić we
właściwym pojemniku i autoklawować. Sterylne paski są komercyjnie dostępne.
1
CLED: z niedoborem cystyny, laktozy i elektrolitów; Cystine-Lactose-Electrolyte Deficient.
2
Leigh D.A., Williams J.D.: Metoda wykorzystywana do oznaczenia znamiennej bakteriurii
w szerokiej grupie pacjentów. Journal of Clinical Pathology, 1964, 17: 498 – 503.
44