Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..

OZNACZANIE WRAŻLIWOŚCI NA ANTYBIOTYKI
Test rozcieńczeń
Rozcieńczenia antybiotyku do ilościowej oceny aktywności przeciwbakteryjnej
można przygotować w bulionie lub podłożu agarowym, które następnie inkubuje
się z badanym mikroorganizmem. Najniższe stężenie preparatu, które po
całonocnej inkubacji hamuje wzrost szczepu, określa się jako minimalne stężenie
hamujące (MIC — minimum inhibitory concentration). Wartość MIC porównuje
się następnie ze znanym stężeniem leku, jakie osiągane jest w surowicy i innych
płynach ustrojowych, aby ocenić przypuszczalną odpowiedź kliniczną.
Test dyfuzji
Bibułowe krążki nasączone określoną ilością antybiotyku umieszcza się na
podłożu agarowym z równomiernie posianym badanym drobnoustrojem. Gradient
stężenia antybiotyku tworzy się przez dyfuzję z krążka, a powstała strefa
zahamowania wokół krążka koreluje, wśród innych czynników, z wrażliwością
szczepu.
Istnieje prawie liniowa zależność pomiędzy log MIC, mierzonym w teście
rozcieńczeń, iśrednicą strefy zahamowania w teście dyfuzyjnym. Linię regresji
wyrażającą tę zależność można uzyskać badając dużą liczbę szczepów równocześnie
dwoma metodami (patrz ryc. 12 i 13).
Kliniczna definicja terminów ,,oporny’’
i ,,wrażliwy’’
Wynik badania wrażliwości w formie przedstawianej lekarzowi kwalifikuje
mikroorganizm do jednej z dwóch lub więcej kategorii wrażliwości. Najprostszy
system składa się jedynie z dwóch kategorii: wrażliwy i oporny. Klasyfikacja,
35
30
25
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
20
15
10
6
•
•
•
•
•
•
••
0,03 0,06 0,12 0,25 0,5 1 2 4 8 16 32 64
MIC (µg/ml)
WHO 90961
Ryc. 12. Graficzna prezentacja korelacji między wartościa˛ log 2 MIC i strefa˛ zahamowania
wzrostu uzyskiwana˛ w metodzie dyfuzyjnej z użyciem kra˛żków zawieraja˛cych jedno,
określone stężenie antybiotyku.
120