Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Podstawowe procedury laboratoryjne w ... - digicollection.or..
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
CZE˛ŚĆ I<br />
Pobieranie próbek krwi<br />
Czas pobrania próbki<br />
Jeśli to możliwe, krew powinna zostać pobrana przed zastosowaniem antybiotyków.<br />
Najlepiej przed wystąpieniem dreszczy lub szczytu temperatury.<br />
Zaleca się pobranie dwu lub k<strong>or</strong>zystniej trzech próbek krwi w około godzinnych<br />
odstępach (lub krótszych, jeśli nie można opóźniać rozpoczęcia leczenia). Rzadko<br />
wskazane jest pobranie więcej niż trzech próbek. Zalety powtarzanych hodowli<br />
z krwi, to:<br />
– zmniejszone prawdopodobieństwo przeoczenia przejściowej bakteriemii;<br />
– potwierdzenie patogennej roli ,,saprofitycznych izolatów (np.: Staphylococcus<br />
epidermidis) przez wykazanie ich obecności w próbkach z kilku wkłuć.<br />
Tabela 5. Częste przyczyny bakteriemii i fungemii<br />
Gram-ujemne mikro<strong>or</strong>ganizmy<br />
Gram-dodatnie mikro<strong>or</strong>ganizmy<br />
Escherichia coli<br />
Staphylococcus aureus<br />
Klebsiella spp.<br />
S. epidermidis<br />
Enterobacter spp.<br />
α-Hemolizuja˛ce (zielenieja˛ce paci<strong>or</strong>kowce)<br />
Proteus spp.<br />
Streptococcus pneumoniae<br />
Salmonella typhi E. faecalis (grupa D)<br />
Salmonella spp., inne niż S. typhi S. pyogenes (grupa A)<br />
Pseudomonas aeruginosa S. agalactiae (grupa B)<br />
Neisseria meningitidis<br />
Listeria monocytogenes<br />
Haemophilus influenzae<br />
Clostridium perfringens<br />
Bacteroides fragilis (beztlenowe)<br />
Peptostreptococcus spp. (beztlenowe)<br />
Brucella spp.<br />
Candida albicans i inne drożdżopodobne<br />
Burkholderia (Pseudomonas) pseudomallei grzyby (np. Cryptococcus neof<strong>or</strong>mans)<br />
(w niektórych regionach)<br />
Ważne jest pobranie próbek krwi przed wprowadzeniem antybiotykoterapii<br />
empirycznej. Jeśli to konieczne, wybór antybiotyków może zostać zmodyfikowany<br />
po uzyskaniu wyników antybiogramu.<br />
Objętość próbki krwi<br />
Ponieważ liczba bakterii w mililitrze krwi jest zwykle mała, ważne jest pobranie<br />
właściwej objętości krwi: 10 ml z wkłucia u d<strong>or</strong>osłych; 2 – 5 ml mogą być<br />
wystarczające u dzieci, u których zwykle bakteriemia osiąga wyższe wartości;<br />
u niemowląt i now<strong>or</strong>odków często można uzyskać maksymalnie 1 – 2 ml. Każda<br />
próbka powinna być posiana do dwóch butelek: pierwszej do optymalnej hodowli<br />
ściśle tlenowych mikro<strong>or</strong>ganizmów, drugiej dla szczepów beztlenowych.<br />
Dezynfekcja skóry<br />
Skóra w miejscu wkłucia powinna być starannie przygotowana, z użyciem<br />
bakteriobójczego preparatu dezynfekującego: 2% roztw<strong>or</strong>u jodyny, 10% roztw<strong>or</strong>u<br />
poliwidonu jodyny, 70% alkoholu lub 0,5% roztw<strong>or</strong>u chl<strong>or</strong>heksydyny w 70%<br />
alkoholu. Przed pobraniem krwi środek dezynfekujący powinien odparować<br />
z powierzchni skóry. W celu uniknięcia ewentualnych podrażnień przy stosowaniu<br />
jodyny skórę należy przetrzeć 70% alkoholem.<br />
31
Change language