pobierz plik - Przedsiębiorczość i ZarzÄ dzanie - Społeczna ...

236
Paweł Sydor
tualnego pominięcia przedsiębiorstwa zagranicznego przy typowaniu
podmiotów odpowiednich do nałożenia na nich obowiązku zawarcia
umowy w rozumieniu przepisów wyżej cytowanych.
5. Złożony charakter faktyczno-prawny
„obowiązku zawarcia umowy”
Przepis art. 9 cytowanej ustawy Prawo przewozowe określa sytuacje,
w których zastosowany może być przymus władztwa publicznego, który
siłą rzeczy kojarzyć się może z obowiązkiem nałożonym przez organ
administracji. Taka ocena jawi się jednakże, jako wysoce jednostronna.
Istotą prowadzenia działalności gospodarczej jest podejmowanie racjonalnych
decyzji zmierzających do pozyskania środków umożliwiających
dalsze prowadzenie działalności oraz pomnażanie kapitału przedsiębiorcy
[Milewski (red.) 1998, s. 163 i nast.; Juchnowicz (red.) 2007}. Niewątpliwie
w obrocie gospodarczym mogą wystąpić również sytuacje,
gdy ten potencjalnie niechciany obowiązek jest, wobec np. sytuacji kryzysu
w danej branży, stać się może swoistym przywilejem związanym
z pozyskaniem środków pieniężnych, aczkolwiek obliczonych, jak wskazywałem
powyżej, w inny sposób niż wynagrodzenie w rozumieniu kodeksowym,
to niemniej jednak związanych z pozyskaniem aktywów.
Czy zatem w sytuacji, gdy podmiot świadczący usługi na danym terenie
został pominięty przy wskazywaniu przez organ administracji podmiotów,
na które nałożono obowiązek zawarcia umowy, ma on prawo skarżyć
to zaniechanie administracji i ewentualnie, w jakim trybie. Wydaje
się, iż do zarysowanej sytuacji może dojść w przypadku podjęcia przez
organ administracji w sposób arbitralny decyzji, co do wybrania jedynie
niektórych podmiotów, ewentualnie w sytuacji, gdy organ administracji
w inny sposób niż wskazany powyżej określi swoją właściwość, co również,
w sposób znaczący, wpłynąć może na zakres podmiotowy przedsiębiorców
„branych pod uwagę” przy wskazywania podmiotu właściwego.
W mojej ocenie, w takim przypadku, przedsiębiorcy nie będzie
służyło prawo skarżenia określonej decyzji administracyjnej, albowiem
nie był on jej stroną, niemniej jednak, na zasadach ogólnych wynikających
tak z przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, jak