pobierz plik - Przedsiębiorczość i ZarzÄ dzanie - Społeczna ...

Zarządzanie wiedzą a bezrobocie 85
wego, Powiatowych Centrów Pomocy Rodzinie, agencji zatrudnienia,
instytucji szkoleniowych, edukacyjnych oraz instytucji dialogu społecznego,
chociaż w tym przypadku kontakty polegały głównie na wymianie
informacji, dotyczących sytuacji na lokalnym rynku pracy oraz perspektyw
na przyszłe lata. Poza tym organizacje pozarządowe (w tym przypadku
głównie związki zawodowe) częściej niż pozostali deklarowały
współpracę z podmiotami rynku pracy. Wiąże się to z tym, iż często aktywnie
uczestniczą w kreowaniu kierunków działań instytucji rynku
pracy, wynikających ze zmian na tym rynku, będąc członkiem rad
zatrudnienia.
Współpraca podmiotów rynku pracy nie została oceniona pozytywnie.
Zwrócono uwagę, że współdziałanie tych instytucji jest niewystarczające.
Brakuje przede wszystkim płynności w przepływie informacji.
Brakuje także podejmowania wspólnych działań w celu rozwiązania
problemów zachodzących na lokalnym rynku pracy. W związku z tym
niezbędna jest poprawa współpracy, zarówno między samymi instytucjami
rynku pracy, jak również między podmiotami rynku pracy a pracodawcami,
tak aby instytucje rynku pracy miały pełną wiedzę na temat
zatrudnienia w danej firmie oraz planów na przyszłość. Dzięki temu
zarówno instytucje szkoleniowe/edukacyjne jak i urzędy pracy, agencje
zatrudnienia będą wiedzieć, w jakich kierunkach kształcić oraz przekwalifikowywać
bezrobotnych. Z drugiej strony pracodawcy na bieżąco powinni
być informowani o możliwych zmianach na lokalnym rynku pracy
oraz o zawodach deficytowych/nadwyżkowych.
Ograniczone znaczenie współpracy przy rozwiązywaniu problemów,
występujących na lokalnych i regionalnych rynkach pracy, znalazło
również potwierdzenie w tym, że zdecydowana większość instytucji nie
wchodzi w skład ciał międzyinstytucjonalnych. Tylko w nielicznych
przypadkach związki zawodowe oraz przedstawiciele samorządu terytorialnego
reprezentują interesy swojej instytucji/organizacji w wojewódzkich
i powiatowych radach zatrudnienia oraz – sporadycznie
w wojewódzkich komisjach dialogu społecznego.
Modelowy mechanizm reagowania po zaistnieniu zmiany gospodarczej
lub uzyskaniu prognozy takiej zmiany powinien być przede wszystkim
skuteczny, pozwalający zrealizować wszystkie założone cele, a przy