pobierz plik - Przedsiębiorczość i ZarzÄ dzanie - Społeczna ...

78
Halina Sobocka-Szczapa
niami beneficjentów, do których kierowane są działania. Z punktu widzenia
zarządzania wiedzą tego rodzaju postępowanie ma charakter,
zasługujący na pozytywną ocenę, ponieważ bieżące rozpoznawanie potrzeb
szkoleniowych/edukacyjnych w regionie lub na lokalnym rynku
pracy może wpływać na zwiększenie dopasowania kwalifikacji/umiejętności
zasobów pracy do oczekiwań pracodawców. Niemałą
rolę w tym przypadku odgrywają różne formy dialogu społecznego (np.
uczestnictwo w posiedzeniach Rad Zatrudnienia), w ramach których
zapoznawano się z problemami, występującymi na lokalnym rynku pracy
oraz wspólnie wypracowywano możliwe rozwiązania.
Podmioty prowadzące działalność społeczną, w tym NGO, ośrodki
opieki społecznej, samorządy terytorialne czy związki zawodowe, miały
także w planach – co prawda w ograniczonym zakresie – tworzenie nowych
źródeł informacji na temat lokalnego rynku pracy. Dotyczyło to
głównie na opracowywania na własne potrzeby rejestrów osób zainteresowanych
podjęciem pracy, czy też pracodawców zainteresowanych
zatrudnieniem pracowników. W mniejszym stopniu planowane były
prace, związane z tworzeniem analiz, raportów czy też powoływaniem
nowych podmiotów lub stanowisk (komórek funkcjonalnych), tworzących
źródła informacji.
Instytucje edukacyjne, które również aktywnie uczestniczyły w tworzeniu
źródeł informacji o lokalnym rynku pracy, na ogół prowadzą badania
związane z określeniem pożądanych w najbliższej przyszłości
(w ciągu kilku najbliższych lat) zawodów i branż. Zarządzanie wiedzą
polega zatem w tych placówkach głównie na kształtowaniu adekwatnej
do zmieniającej się sytuacji gospodarczej oferty edukacyjnej. Natomiast
instytucje administracji publicznej tworzyły dodatkowe źródła informacji
o lokalnym rynku pracy w celu określenia, czy i jak dotychczasowa pomoc
społeczna (rozumiana jako aktywizacja zawodowa, wsparcie tworzenia
spółdzielni socjalnych oraz przedsiębiorstw społecznych) przyczyniła
się do zmniejszenia bezrobocia w regionie.
Wskazane działania miały jednak charakter sporadyczny, ponieważ
większość instytucji biorących udział w indywidualnych wywiadach pogłębionych
nie była zainteresowana tworzeniem źródeł informacji na temat
lokalnego rynku pracy. Powodem takiego podejścia do badanej kwestii byłą