พจนานุกรม พุทธศาสตร - โรงเรียนทอสี

หมวด 4 131[168]allowable and goes against what is allowable, is not allowable.)4. สิ่งใดไมไดทรงอนุญาตไววาควร แตเขากันกับสิ่งที่ควร (กัปปยะ) ขัดกับสิ่งที่ไมควร (อกัปปยะ)สิ่งนั้นควร(Whatever has not been permitted as allowable, if it fits in with what is allowableand goes against what is not allowable, is allowable.)Vin.I.250.วินย.5/92/131.[168] มิตรปฏิรูปก หรือ มิตรเทียม 4 (คนเทียมมิตร, คนที่พึงทราบวาเปนศัตรูผูมาในรางของมิตร — Mittapañiråpaka: false friends; foes in the guise of friends)1. คนปอกลอก คนขนเอาของเพื่อนไปถายเดียว (อัญญทัตถุหร — A¤¤adatthuhara:the out-and-out robber) มีลักษณะ 4 คือ1) คิดเอาแตไดฝายเดียว2) ยอมเสียนอย โดยหวังจะเอาใหมาก3) ตัวมีภัย จึงมาชวยทํ ากิจของเพื่อน4) คบเพื่อน เพราะเห็นแกผลประโยชนa) He appropriates his friend’s possessions.b) Giving little, he expects a lot in return.c) He gives a helping hand only when he himself is in danger.d) He makes friends with others only for his own interests.2. คนดีแตพูด (วจีบรม — Vacãparama: the man who pays lip-service) มีลักษณะ 4 คือ1) ดีแตยกของหมดแลวมาปราศรัย2) ดีแตอางของยังไมมีมาปราศรัย3) สงเคราะหดวยสิ่งหาประโยชนมิได4) เมื่อเพื่อนมีกิจ อางแตเหตุขัดของa) He speaks you fair about the past.b) He speaks you fair about the future.c) He tries to gain your favour by empty sayings.d) When help is needed he points to his own ill luck.3. คนหัวประจบ (อนุปปยภาณี — Anuppiyabhàõã: the flatterer) มีลักษณะ 4 คือ1) จะทํ าชั่วก็เออออ2) จะทํ าดีก็เออออ3) ตอหนาสรรเสริญ