İş ve Meslek Danışmanlığı Eğitim Kitabına ... - Türkiye İş Kurumu

çelişen bu durum, nedenlerle sonuçlar, girdilerle çıktılar, çaba ile ödül arasında bünyesel bir dengesizlik
olduğunu belirtmektedir(Şimşek ve Çelik, 2003, s. 23-24). Bkz. Şekil 1.
Pek çok ama önemsiz durumlar veya sorunlar
Harcanan zamanın
%80’i
Sonuçların
%20’si
Pek az ama önemli durumlar veya sorunlar
Harcanan zamanın
%20’si
Sonuçların
%80’i
Şekil 1: Pareto Zaman İlkesi
Pareto ilkesine göre birey kendisine kazanç sağlamayacak işlere harcadığı zamanı gerçekten önemli olan işler
için harcadığında amaçlarına ulaşma konusunda daha başarılı olabilecektir. Bireyin hem özel hem de iş
yaşamında önemli ve öncelikli işlere ağırlık vermesi rutin, sıradan, başkaları tarafından da yapılabilecek işleri
devretmesi amacına yönelik işlere yönelmesine ve hedeflerine ulaşmasına katkı sağlayacaktır.
Zaman kavramı ile ilgili bir diğer nokta bazen zamanın geçmek bilmezken bazen de nasıl geçtiğinin farkına
varılamamasıdır. Bireyin sevdiği kimselerle birlikte olması ya da hoşlandığı şeyleri yapması durumunda
zamanın nasıl geçtiğini anlayamaması durumu söz konusu iken; tam tersi hoşlanmadığı şeyleri yapmak
zorunda kalması ya da sevmediği kimselerle bir arada bulunması durumunda ise zamanın geçmek bilmediğini
algılaması söz konusudur (Balcı, s. 102). Yani farklı ortamlara, uğraşlara, varlıklara, kişilere göre zamanın
anlamı değişebilmektedir. Bu durum sübjektif zaman kavramı ile ilgilidir. Sübjektif zaman hissedilen ya da
algılanan zamandır. Birey saatin neyi gösterdiğine bakmaksızın olayda geçen süreyi kısa ya da uzun olarak
algılamaktadır. Objektif zaman ise saatin gösterdiği ölçülebilen zaman dilimidir (Akatay, s. 282-283).
2. Zaman Yönetimi Kavramı ve Süreci
Değerli bir kaynak olan zamanın etkili ve verimli olarak kullanılması zorunluluğu zaman yönetimine yönelik
ilgiyi artırmıştır. Drucker’a göre zaman doğru yönetilemiyorsa hiçbir şey doğru yönetiliyor sayılmaz (Can,
2005, s. 357). Zaman yönetiminin amacı bireylerin zamanlarını etkin ve verimli bir şekilde kullanmalarını
sağlayabilmektir.
Douglas ve Douglas’a (1988) göre zaman sabittir, aralıkların ölçümüdür. Bireyin kim olduğuna ya da ne
yaptığına bakmadan aynı hızda hareket etmektedir. Kimse zamanı artıramaz ya da azaltamaz. Bütün bunlara
rağmen zaman yönetimi kavramı ile bölünen anları anlamlı bir biçimde kullanabilmek için gösterilen çaba
vurgulanmaktadır (İşcan, 1999, s. 24).
Zaman yönetimi günlük yaşamın akışını sağlama, olayları kontrol etme ve kişinin kendisini yöneterek olayları
denetlemesidir (Gözel, 2010, s. 68). Diğer bir ifadeyle, zaman akışı içinde bireyin kendisini yönetebilmesidir.
Zamanın geri getirilememesi ya da kaybının telafisinin mümkün olmaması planlı olmayı gerekli kılmaktadır.
Zamanını etkin kullanabilen kişi, zamanını iş ve sosyal hayatında değişik etkinlikler arasında planlı olarak
paylaştırabilen kişidir. Zaman yönetimi sadece zamanı planlamak değil; aynı zamanda çıkabilecek
603