HMP 77 Destroyers

HMP: Właśnie wydaliście Wasz drugi pełny
album zatytułowany dość filozoficznie "Beyond
Any Conception Of Knowledge…".
Hexecutor: To cytat z tekstu "Belzebuth's
Apocryfical Sign". Dopuszczamy jednak wiele
osobistych interpretacji. Istnieje również paradoks
między tym tytułem a ogólną koncepcją
tego albumu. Chodzi o legendy, mity, opowieści
i historię. Wszystkie tematy są oparte
na książkach lub opartych mniej lub bardziej
na faktach opowieściach. Ale z drugiej strony,
jeśli skupisz się na tekście "Belzebuth's Apocryphal
Mark", tytuł jest całkowicie trafny. Opiera
się na legendzie o demonicznej księdze zaklęć,
która jest żywym złym bytem (książka,
którą widzisz na okładce). To swego rodzaju
lovecraftowski sposób na opisanie treści książki
i jej natury. Tytuł kończy się na "…",
ponieważ planujemy stworzyć kontynuację
tego albumu.
Tak, jak Jacek Kaczmarski
Hmmm… jakby to tu zacząć… Wiecie
gdzie leży Bretania? Przypuszczam, że
w tym momencie, że spora część z
Was by się upewnić pewnie sobie to
musiała "wguglować". Dobra, skoro
już wiemy, że to północna część
Francji, to zapytam czy znacie jakieś
historie związane z tamtejszą
mitologią. Przypuszczam,
że nie. Zatem thrasherzy z Hexecutor doskonale Was w ten temat wprowadzą. Co
ciekawe są oni dobrze zorientowani w polskiej scenie metalowej, a nawet w polskim
slangu.
Foto: Hexecutor
"Beyond Any Conception Of Knowledge…"
jak już zresztą wspomniałeś to album koncepcyjny
nawiązujący do folkloru Bretanii.
Jak narodził się pomysł na ten koncept?
Cóż... teksty o historii pisaliśmy od naszego
pierwszego dema. "Violent Destiny" powstało
w oparciu o I Wojnę Światową. Właściwie
wszystkie teksty z EP "Hangmen of Roazhon"
były oparte na tematach historycznych:
II Wojna Światowa pojawia się w "Soldiers of
Darkness" i "Napalm Assault". "St. Roazhon"
mówi o rodzinach oprawców, którzy w przeszłości
wydawali wyroki śmierci w imię sprawiedliwości.
Chyba tak jak Jacek Kaczmarski
lubimy teksty historyczne. Na albumie "Poison,
Lust and Damnation" nagraliśmy trylogię
("Macabre Ceremony", "Marquise de
Brinvilliers" i "La Sorciere du Marais") o słynnej
trucicielce z Bretanii, Helenie Jegado (tak
swoją drogą, myślę, że trucizny były tematem
przewodnim naszego pierwszego albumu, ponieważ
ostatnie piosenki dotyczą głównie naszych
nawyków związanych z piciem...). Potem
wydawało się całkiem naturalne, żebym
zagłębił się w tematykę naszego regionu, który
ma silną i bogatą kulturę. Co ciekawe rozprzestrzeniła
się poza granice Francji. Na przykład
podczas pobytu w Polsce byłem nawet w katowickiej
bretońskiej restauracji "La petite Bretagne".
Niektórzy z Was pewnie są ze Śląska.
Spróbujcie, jeśli będziecie mogli, będziecie
mieli pojęcie o tym, jak smakuje nasze tradycyjne
jedzenie (dla zainteresowanych - restauracja
ciągle działa jednak z racji sytuacji w kraju
oferuje tylko jedzenie na wynos lub dowóz
- przyp. red.). Zaczęliśmy kupować książki,
aby znaleźć więcej informacji, i znaleźliśmy
tak wiele wspaniałych historii i mitów. Bardzo
szybko zdecydowaliśmy się poświęcić temu
cały album. A ponieważ jest to w większości
zbiór ustnych mitów z XIX/wczesnego XX
wieku, można znaleźć wiele wersji tej samej
historii, co daje więcej możliwości interpretacji
danego tematu. Wiele zespołów chce pisać
o Hrabinie Batory czy inkwizycji. W porządku.
Kocham to. Ale mamy własne historie,
własne mity, własne legendy. Nasz region jest
pełen magii, duchów i demonów. Nasza ziemia
jest piękna, ma fascynującą historię i zasługuje
na więcej niż to, co już zostało zrobione.
Czy nie obawiasz się, że teksty mogą zostać
całkowicie źle zrozumiane przez kogoś, kto
nie ma pojęcia o folklorze i mitologii tego
regionu? Może mógłbyś polecić jakieś historie
jako wprowadzenie do tego tematu.
To oczywiście ryzyko. Ale dlaczego nie... Wiele
wspaniałych piosenek ma tajemnicze teksty.
Na przykład weź tekst uwielbianego "Hotelu
California". Wszyscy na świecie wciąż się zastanawiają,
o co tak naprawdę chodzi, ale każdy
może dokonać własnej interpretacji. Ale w
naszym przypadku użyliśmy konkretnych nazw
miejsc i osób. Jeśli spojrzysz na tekst, dla
mnie jest całkiem jasne, że chodzi o coś precyzyjnego.
Jeśli chcesz zacząć, jest słynna książka
napisana w języku francuskim o legendach
Bretanii autorstwa Anatole Le Braz. Nie
jesteśmy jednak pewni, czy jest dostępna w
innych językach. Myślę, że można znaleźć w
Internecie kilka tekstów o Ankou, żniwiarzu
bretońskim lub o korriganach, upiorach, Ker
Ys / Is, która to legenda ma również swą walijską
wersję. Oparliśmy też niektóre teksty na
książkach Francois Kadic lub Paula Sebillota.
Ale po raz kolejny myślę, że ciężko będzie
znaleźć jakieś angielskie wersje. Kultura bretońska
jest bogata w legendy i stare opowieści,
ale nie cieszyła się taką popularnością jak na
przykład inne kultury, takie jak na przykład
skandynawska czy irlandzka, stąd brak tłumaczeń.
Możemy jednak dać Wam trochę wprowadzenia
do naszych piosenek: "Buried Alive"
to opowieść o Białej Damie z Trecesson, duchu
młodej damy zakopanej żywcem w sukni
ślubnej przez jej braci z nieznanego powodu.
"Ker Ys" i "Eternal Impenitence" opierają się na
starej legendzie o mieście otoczonym morzem,
z wysokimi murami i bramą, dzięki czemu nie
zalewa podczas przypływu. Diabeł dostaje
klucz do bramy, uwodząc córkę króla, Dahut,
i otwiera bramę. Dahut została utopiona pod
wodami zatoki Douarnenez i zamieniona w
syrenę za jej cielesne grzechy. "Tiger of the Seven
Seas" to gloryfikacja bohaterstwa korsarza
z Saint-Malo, Roberta Surcoufa. "Belzebuth's
Apocryphical Sign" jest wglądem w legendę o
Agryppie/Ar Vif/Egremont/An Negromans,
księdze zaklęć podpisanych przez tysiące diabłów
i naznaczonej kopytem samego Belzebutha,
działającego jako żywa istota z własną
wolą, zilustrowany na okładkach (między innymi
tematami związanymi z tym albumem i
naszymi wcześniejszymi wydaniami). "Danse
Macabre" opowiada o klątwie na dwóch kalwariach
Kerguh, zwanych "Krzyżem nieumarłych",
gdzie co noc legion potępionych duchów
wychodzi z piekła i tańczy pod rozkazami
szatana. "Kroez Er Vossen" jest oparty na
opowieści, w której plaga uosabia postać starszej
kobiety podróżującej do wioski Camors,
by siać śmierć. "Brecheliant" to instrumentalna
oda do wspaniałego lasu Paimpont. Żadne słowa
nie są potrzebne, ponieważ większość legend
przypisywanych temu miejscu zależy od
historyczności legend arturiańskich lub pochodzi
z kampanii marketingowych mających
na celu przyciągnięcie turystów. Każdy, kto
spędziłby tu noc, poczułby jego nieopisaną siłę
i zrozumiałby, dlaczego żadne słowa tego
nie oddadzą.
Zdecydowaliście się również nagrać kilka
utworów po francusku. Czy braliście pod
uwagę nagranie całego albumu w swoim języku?
Próbowaliśmy tego już na pierwszym albumie.
Jedna piosenka jest po francusku. Myślę, że
110
HEXECUTOR