HMP 77 Destroyers

Koncerty w koszach plażowych i nagrywanie w dwie osoby - czyli jak dobrze
poradzić sobie z muzycznym lockdownem
Z rozmową z Doro łączę same dobre doświadczenia. Management
Doro umówił nas na czwartek. Z jakiegoś powodu rozmowy z niektórymi
muzykami odbywają się przez telefon, nie komunikatory. Pech chciał, że
w moim aparacie siadła bateria i po kilku chwilach rozmowy, wywiad się
urywał. Kiedy już myślałam, że z rozmowy z Doro nici, wokalistka sama
zaproponowała (w kilkunastosekundowej przerwie między próba połączenia
a kolejnym zerwaniem łącza), że zadzwoni do mnie w poniedziałek
i spytała, która godzina mi pasuje. W międzyczasie naprawiłam baterię, a
czy Doro zadzwoniła, sami możecie się przekonać z poniższej rozmowy.
Doro często deklaruje, że fani są dla niej szalenie ważni, a takie sytuacje
potwierdzają, że słów nie rzuca na wiatr. Rozmawiałyśmy głównie o bieżących
sprawach "pandemicznych". Dwie rzeczy, o których wspomniała -
płyta typu "best of" oraz cover Motörhead nagrany z Davidem Ellefsonem
wskoczyły w międzyczasie do spraw aktualnych. Krążek "Magic Diamonds
- Best Of Rock, Ballads & Rare Treasures" wychodzi już 13 listopada.
HMP: Cieszę się bardzo, że udało nam się
zdzwonić.
Doro: Ja też! Niestety mam tylko 20-25 minut,
bo zaraz potem muszę lecieć do studia...
Jasne, w takim razie zaczynamy. Grunt, że
wreszcie wszystko działa.
O tak!
Obserwuję heavymetalową scenę w trakcie
pandemii i mam wrażenie, że jesteś jedną z
właściwa płyta będzie gotowa w przyszłym
roku. W międzyczasie szykuję składankę typu
"best of", która będzie się nazywać "Magic
Diamonds". Teraz pracujemy nad zestawieniem
utworów, nowymi miksami, starymi kawałkami
w nowej odsłonie i w nowych
aranżacjach. Na krążek trafią też różne nagrania
live z ostatnich koncertów, na których
będzie można usłyszeć nie tylko zespół, ale
też publiczność, dzięki czemu odczuwalny
będzie klimat tych koncertów. Singiel "Brickwall"
wyszedł w zeszłym tygodniu, później
pojawi się jeszcze jego wersja winylowa. Na
pierwszej stronie jest "Brickwall", na drugiej
"Soldier of Metal" live - naprawdę piękna wersja
nagrana na poprzedniej trasie. Wtedy
rzecz jasna można było normalnie koncertować
i jeździć w trasy. Podsumowując, kiedy na
przełomie lutego i marca wszystko stanęło,
przeżyliśmy ogromny szok, jednak ja wciąż
pracuję nad nowymi kawałkami i nad "best
of". Teraz zaplanowaliśmy też kilka koncertów
w stylu "auto-kino", jeden już się odbył.
Rzeczywiście było zupełnie inaczej. Publiczność
była oddalona i siedziała w samochodach.
Choć zdarzali się i tacy, którzy z nich
wychodzili i stawali na dachach. Przede mną
jeszcze kilka "auto-kino show" oraz koncert
w... koszach plażowych. Ludzie będą ograniczeni
swoim obszarem, ale też będą mogli dawać
czadu. Byle tylko udała się pogoda
(śmiech). Robimy tak, żeby mimo wszystko
zagrać jakieś koncerty. W miejscu, gdzie normalnie
może się odbyć koncert na 2000 osób,
teraz uczestniczyć może tylko 800, ale i to pozwala
przynajmniej nadal grać koncerty. Jest
inaczej, ale trzeba być elastycznym. Muzyk
powinien być elastyczny.
najbardziej zapracowanych osób... Przez ten
czas zrobiłaś tyle, że trudno zapytać o
wszystko (śmiech). Twój nowy kawałek,
"Brickwall" powstawał całkowicie w trakcie
pandemii?
Zaczęłam go pisać już rok temu, a nagrałam w
Hamburgu z moim wieloletnim współpracownikiem,
Andreasen Bruhnem, byłym gitarzystą
Sisters of Mercy. Pracujemy razem od
1996 czy może raczej 1998 roku i tworzymy
zgrany zespół. Rok temu zaczęliśmy tworzyć
nowe rzeczy, a w styczniu znów wznowiliśmy
36 DORO
Foto: Tim Tronckoe
współpracę, nagrywając do tego utworu część
rzeczy. Potem pojechałam na Monsters of
Rock Cruise i jeszcze później wystąpiłam na
koncercie wraz Saxon. To było 7 marca i to
był mój ostatni koncert. Już tydzień później
wszystkie trasy koncertowe zostały odwołane.
Nie tylko trasy zresztą, wszystkie koncerty, festiwale...
więc zaczęłam kontynuować pracę
nad kawałkiem. Jednak już nie w Hamburgu,
ale w okolicy, gdzie znalazłam fajne studio.
Tam skończyliśmy nad nim pracować, a później
zrobiliśmy ładne wideo. A wszystko w
ciężkich okolicznościach koronawirusowego
kryzysu. W tym czasie był już totalny lockdown.
Teraz już jest co nieco otwarte, ale
wtedy nie można było wychodzić, dlatego zrobiliśmy
to w okrojonych warunkach. I udało
się w dwie osoby! Nie było to łatwe. W studio
w jednym pomieszczeniu śpiewałam ja, a w
drugim był realizator dźwięku. Nie spotykaliśmy
się, wszystko robiliśmy na telefon albo
przy użyciu mikrofonu. Potem znów zaczęłam
pracować nad kolejnymi kawałkami, pisać teksty,
myśleć nad nowymi rzeczami. Następna
Mam wrażenie, że od czasu sukcesu "All we
are" polubiłaś pisanie kawałków-hymnów.
"Brickwall" jest takim właśnie rodzajem
hymnu...
Tak! Uwielbiam hymny! Uwielbiam je dlatego,
że są tak głęboko wspólnotowe. Wszyscy
śpiewają je razem. Lubię i szybkie utwory i
ballady, ale w hymnach podoba mi się ich
czynnik społeczny. Bardzo lubię słyszeć głos
publiczności. To bardzo fajnie, niezależnie od
tego, czy to "All for Metal" czy "All we are".
Hymny sprawiają mi frajdę zwłaszcza na
żywo. Dają możliwość zaproszenia do wspólnego
śpiewania wielu gości, tak jak było na
krążku "Forever Warriors, Forever United"
w kawałku "All for Metal", w którym, śpiewając
czy grając, wzięło udział bardzo wielu
muzyków. To było jak marzenie. Tak, hymn
daje poczucie wspólnoty. To jest jak high
light. Tak samo jak, "Für Immer", który jest
tradycyjnym hymnem o przyjaźni. Gdy ludzie
śpiewają frazę "für immer" czy "forever" czują
się poruszeni. Dla czegoś takiego żyję.
Można powiedzieć, że "Brickwall" jest kontynuacją
"Herzblut"? Słyszę podobieństwo
w zwrotkach...
O tak! Ten kawałek wręcz pasuje do obecnych
czasów... Chodzi w nim o bezwarunkową miłość,
a więc taką sytuację, gdy ktoś ma problemy
i inna osoba może dla niego zrobić wszystko.
Pomóc, wspierać. W dzisiejszych czasach
wzajemne wsparcie jest szczególnie ważne.
Szczerze mówiąc, sama mam takie dobre doświadczenie.
O wiele, wiele więcej osób trzyma
się razem. Wcześniej każdy był tylko dla
siebie. Był anonimowy, zajęty tylko swoją pracą.
Teraz, w czasie epidemii, widzę, że osoby