HMP 77 Destroyers

Reminiscencje NWOBHM
Foto: Exoreon
Exoreon
Zespół powstał w Glasgow w 1983 roku.
Pierwotna nazwa brzmiała Orion, ale
okazało się że już istnieje zespół o tej nazwie.
Zmienili nazwę na Ex- Orion, aż wreszcie
zdecydowali się na Exoreon. Czterech
młodych muzyków wyznaczyło sobie za cel
połączyć muzykę Rush i Black Sabbath w
swój oryginalny styl. Tego ambitnego przedsięwzięcia
podjęli się: Ian Tait - vocal, guitars,
Dougie Levick - guitars, vocals, Allan
Kerr - bass i Bruce Levick - drums. Niestety
Allan nie należał do osób punktualnych i
wielokrotnie spóźniał się na próby. Jak sam
zespół przyznaje byli wtedy głupio poważni i
przesadzili z reakcją, wyrzucając basistę z
zespołu. Bardzo później żałowali swojej
decyzji ponieważ Allan był znakomitym
muzykiem. Pozostała trójka jednak się nie
poddała i w 1985 roku nagrywają kasetę
demo z pięcioma piosenkami. Rolę basisty
przyjął dodatkowa na siebie Ian Tait. Po jej
nagraniu zespół opuszcza Ian. Od dłuższego
czasu był kuszony ofertą przyłączenia się do
Chasar, popularnej grupy NWOBHM z
albumem na koncie. I to był koniec Exoreon.
Bodajże w 2017 zespół postanowił
wypuścić swoje nagrania. Płytę "The Exoreon
Tapes" można było kupić w wersji
cyfrowej w sieci. Zawierała siedem piosenek:
"Confusion", "Orion", "The Pusher", "Curse Of
The Pharaohs", "In The Toy Cupboard",
"Prophecy (The Arches Demo)", "The Pusher
(The Arches Demo)".
Foto: Harlequin
Harlequin
Znając świetne demo i płytę zespołu Harlequin,
postanowiłem skontaktować się z
zespołem, aby dowiedzieć się czegoś więcej o
tej bardzo dobrej grupie. Niestety zespół
podał bardzo lakoniczne informacje, tłumacząc
się, że to było dawno temu. Oto czego
się dowiedziałem. Zespół Harlequin powstał
we wrsześni 1983 roku w Malvern w
hrabstwie Worcestershire. W skład grupy
wchodzili: Chris Benson - vocals, Rob Scott
- guitars, Gary Portman - bass, Martin James
- drums. Swój pierwszy występ zaliczyli
4 maja 1984 roku. Grupa napisała ponad
trzydzieści piosenek z wpływami ulubionych
zespołów: Iron Maiden, Scorpions, Saxon,
AC/DC, Black Sabbath, Budgie. Niestety
zespół rozpada się w sierpniu 1987 roku. W
1992 reaktywują się na kilka koncertów. Ich
dyskografia składa się z taśm demo "To Be
Or Not To Be" (1984 demo), "Live" (1985)
oraz "Almost Live" (1992 CD- 24 utwory).
Foto: ME - 262
ME - 262
W 1982 roku rozpada się kultowa grupa
Red, jej gitarzysta Raul Fernández Grenas
postanawia powrócić do Meksyku, gdzie w
późniejszych latach odnosi sukcesy z takimi
zespołami jak Luzbel, Argus, Proyecto
Millenium. Wokalista Red, Paul Armfield
zaczął śpiewać w zespole White Heat. Pozostała
trójka postanawia dalej grać razem i
zakładają zespół ME262. Nazwa została zaczerpnięta
od samolotu myśliwskiego o napędzie
odrzutowym Messerschmitt Me 262
Schwalbe. Gitarzysta Paul Barney Barnard,
basista Paul "Paul the Boss" Hine i
perkusista Graham Smith werbują do zespołu
byłego wokalistę zespołu Silversound,
Kevina Harrisa. Do zespołu dołącza również
gitarzysta Peter Jarvis, z którym Hine
znał się jeszcze z czasów wspólnego grania w
Chaser. Chaser zostawił po sobie trzyutworowe
demo ("Love Brought Him Down",
"Point Of No Return", "Fatherless Child")
nagrane w 1979 roku. Warto przy okazji
wspomnieć o zespole Aslan, z którym Jarvis
występował przed Chaser. Wśród fanów
zespołu ogromną popularnością cieszyła się
piosenka "Queen Of Nile", które zaczynała
się jako ballada, a kończyła szybkim i długim
gitarowym solo. Wracając do ME 262. W
marcu 1983 roku grupa wchodzi do Steve
Chapmans Studio położonym w Rotherhithe
(dzielnica Londynu) i nagrywa swoje
pierwsze i jedyne demo. Znalazły się na nim
dwa znakomite utwory: "Don't Look Down"
oraz "Blue Baby". Niestety jeszcze w tym
samym roku zespół opuszcza Paul Barney.
Zespół działa jako kwartet. W 1985 roku
następuje zmiana perkusisty. Na miejsce
Grahama Smitha przychodzi Klaus di
Matteo. Niestety wkrótce zespół rozpada
się. Paul Hine dołącza do zespołu Deja Vu,
a w 1989 roku ponownie spotyka się z Klausem
di Matteo w grupie Presence, której
gitarzystą był Paulo Turin, znany później z
występów w Gangland i Paul Di'anno's
Battlezone.
Foto: Pyramid
Pyramid
Zespół Pyramid powstał pod koniec 1980
roku w składzie: Jon Price - voclas, Eric
(Keith) Hartley - lead guitar, Ian Patrick -
rhythm guitar, Drew Dempster - bass, Julian
'Jules' Slater - synth i Kevin Collens -
drums. Jednak Jules opuścił bardzo szybko
kolegów, zanim dokonano jakichkolwiek
nagrań. Pyramid często określał siebie jako
zespół z Bradford, ponieważ ludzie spoza
tego obszaru słyszeli o Bradford, ale w rzeczywistości
tylko Keith i Ian Patrick mieszkali
w / blisko Bradford. Jon Price mieszkał
w Bingley, Kev Collens w Keighley, a
Drew Dempster w Cottngley. Grupa ćwiczyła
i nagrywała pod kościołem w Cottingley
Town Hall. Jak pamiętacie tuż za tą
kaplicą, nad brzegiem rzeki mieszkały (i podobno
nadal mieszkają) wróżki, które udało
się sfotografować dwóm kuzynkom - Elsie
Wright i Frances Griffiths. W latach 1917-
1920 zdjęcia te były olbrzymią sensacją i
nawet Arthur Conan Doyle, twórca słynnego
Sherlocka Holmes'a interpretował je
jako dowody istnienia istot paranormalnych.
Wracając do historii Pyramid. W małym
lokalnym 8-ścieżkowym JSG Studio w1981
roku grupa rejestruje swoje pierwsze demo.
Znalazły się na nim trzy piosenki:
"I Wish You Wouldn't..." - to lekka, gorzka
słodka piosenka o miłości
"Airway" - to wielosekcyjny hymn progresywny,
trwający 8 minut.
"Crash Landing" to krótki, ostry, ciężki
164
REMINISCENCJE NWOBHM