woorden, waarden en de evolutie van gedrag - VU-DARE Home

wenselijkheid, tussen slechtheid en onwenselijkheid, zou
daarmee namelijk verbroken zijn. Je kunt niet tegelijkertijd
alle morele begrippen in naturalistische termen definiëren én
gefundeerde handelingsaanwijzingen geven. Het is Moore’s
verdienste dat te hebben duidelijk gemaakt. *
4.1.2. het onderscheid tussen ‘zijn’ en
‘behoren’
Hume beschrijft op treffende wijze zijn ervaring met geleerde
werken waarin een ethische theorie wordt gepresenteerd. † De
auteur van zo’n geschrift begint meestal met verhalen over
hoe de wereld in elkaar zit, verhalen waarin het werkwoord
‘zijn’ een belangrijke rol speelt, om dan geleidelijk en haast
onmerkbaar over te gaan naar verhalen waarin het werkwoord
‘behoren’ de overhand heeft genomen. Die stap
verbaast hem. Er is een belangrijk verschil tussen ‘zijn’ en
‘behoren’, vaak het ‘Is-Ought-onderscheid’ genoemd, waar we
niet zo maar omheen kunnen. Men is het er niet over eens of
die overgang van ‘zijn’ naar ‘behoren’ volgens Hume logisch
onmogelijk is, of niet. ° Maar één ding is duidelijk: wie die stap
wil maken doet er goed aan aan te tonen dat die, in het
betreffende geval, ook echt gemaakt kan worden.
In de loop der jaren is het afleiden van voorschriften uit
feitelijke beschrijvingen tot een taboe geworden. Wie zich
bijvoorbeeld voorzichtig afvraagt of evolutiebiologie ethisch
* Hudson 1983: 87.
† Hudson 1983: 253.
° Hudson 1983: 253-265. Hume’s theorie over moraal kan worden
geïnterpreteerd als een poging moraal te beschrijven en te verklaren
zonder de verdergaande pretentie morele voorschriften te geven (of het
moest zijn het advies je neer te leggen bij wat nu eenmaal zo is). Zie de
weergave van Maris 1981: 50-59.
134