woorden, waarden en de evolutie van gedrag - VU-DARE Home

en omgeving beide een rol spelen in de embryonale
ontwikkeling, en wie ze verwijt dat ze dat niet telkens
opnieuw vermelden zoekt spijkers op laag water. Maar bij de
tweede rol die epigenetische regels in hun verhaal spelen
wordt het probleem nijpender.
Epigenetische regels, in een tweede betekenis, beschrijven de
aangeboren voorkeuren van de geest. Kennelijk gaan
Lumsden en Wilson ervan uit dat aangeborenheid iets met
genetische bepaaldheid van doen heeft. Dat blijkt
ondubbelzinnig uit de manier waarop ze hun
overdrachtstypen (zie afb.1) presenteren. Ze onderscheiden
drie mogelijkheden: het individu heeft honderd procent
voorkeur voor een bepaald cultuurgen (genetische
overdracht); het individu heeft in het geheel geen voorkeur
(culturele overdracht); of het individu heeft een voorkeur die
tussen nul en honderd procent in ligt (gencultuuroverdracht).
Dat lijkt een volledige opsomming van denkbare
mogelijkheden: 100%, 0%, en alles daartussenin. Maar de
schijn bedriegt. Er zijn meer variabelen in het spel dan de
rigiditeit van de voorkeur. Het is bijvoorbeeld heel wel
mogelijk dat een individu met een bepaald genoom, in welke
omgeving het ook opgroeide, met een kans van 100% voor
één bepaald cultuurgen zal kiezen, maar dat die voorkeur wel
in verschillende omgevingen een ánder cultuurgen zou
betreffen. De voorkeursverdeling in een bepaalde omgeving
heeft dan altijd precies de vorm die volgens Lumsden en
Wilson bij zuiver genetische overdracht hoort, maar er is
duidelijk sprake van omgevingsvariatie en dus van
omgevingsbepaaldheid in populatie-genetische zin. De
228