woorden, waarden en de evolutie van gedrag - VU-DARE Home

zal niemand tegen wezen, zeker zo lang niet is ingevuld met
betrekking tot wát die keuze optimaal moet zijn. * Wilsons
criterium laat zich raden. Hij maakt zich regelmatig zorgen
over het voortbestaan van de mensheid. Kennelijk ziet hij dat
als een groot goed. En misschien vinden we dat allemaal wel.
Maar daaruit volgt nog lang niet dat het ook onze hoogste, of
zelfs enige, waarde moet zijn.
Wilson schetst een aantal verklaringen voor het bestaan van
homoseksualiteit. Hij suggereert dat homoseksualiteit
biologisch gezien waarschijnlijk heel normaal is, al zal het
zeldzaam blijven. Daaruit concludeert hij dat een morele
veroordeling van homoseksualiteit verkeerd (in de zin van
‘immoreel’) is. † Dat is natuurlijk heel aardig van hem, en ik
onderschrijf zijn conclusie van harte, maar of het argumént
deugt betwijfel ik. Elders ° stelt hij dat het biologisch heel
normaal is dat mannen wat vaker naar seksuele avontuurtjes
streven dan vrouwen. De (bij zijn manier van redeneren) voor
de hand liggende conclusie dat mannen moreel gezien ook
récht hebben op iets meer seksuele vrijheid dan hun vrouwen
trekt hij niet expliciet. Daarmee voorkomt hij dat lezers die
zich aangesproken voelen door zijn pleidooi voor homorechten,
nattigheid gaan voelen als er minder emancipatoire
idealen in het geding zijn. Kortom, waar Wilson aan normatieve
ethiek lijkt te doen, maakt hij zijn verhaal aannemelijk
door in te spelen op vage algemene gevoelens, ‡ maar logisch
* Zie citaat in vorige noot. ‘Optimaal’ is een goed voorbeeld van een
meerplaatsig begrip (zie § 1.2.2) dat vaak eenplaatsig wordt gebruikt.
† Wilson 1978: 147-153.
° Wilson 1978: 130.
‡ Let wel, ik beweer niet dat hij dat bewust doet. Het is waarschijnlijk
eerder zo dat hij wat al te onkritisch staat tegenover zijn eigen
vooropgezette gevoelens.
140