PDF6.76 MB - Wyższa Szkoła Komunikacji i ZarzÄ dzania

238Elżbieta Kowalczykświadomym odrzuceniu pewnych kandydatów ze względu na ich cechy, bądź doformy utajonej, w której okazuje się, że pewne formy selekcyjne dają przewagęjednej określonej grupie kandydatów (Chmiel, 2003: 57, 95).Należy zauważyć, że czynnik rodzajowy wpływa na nierówny podział zadańzawodowych, co silnie obserwuje się zwłaszcza w społeczeństwach o męskiejdominacji. Pracę dzieli się na kobiecą i męską, a zdania męskie są bardziej poważaneaniżeli kobiece. Pociąga to za sobą wyższy status mężczyzn, aniżeli kobiet.Ciekawym jest, że zmiana proporcji płci osób wykonujących dany zawód, pociągaza sobą zmianę statusu owej profesji. Udowodniono, że z chwilą obejmowaniaprzez kobiety stanowisk i zawodów postrzeganych do tej pory jako męskie,obniżeniu ulega zarówno ich status jak i oferowane stawki wynagrodzeń. W sposóbpośredni dowodzi to tezy, że o znaczeniu danej roli zawodowej nie świadczy jejzakres bądź użyteczność, ale pozycja osób ją wykonujących (Wojciszke, 2002: 163).W związku z zaobserwowaną prawidłowością pewne grupy zawodowe niechętniebędą w swym gronie witały kobiety, nadto wymaganie stawiane im będą większe,a ich kompetencje wyższe. Owe uprzedzenia znajdą swe odbicie w przebiegu procesurekrutacji i selekcji kandydatów do pracy, jak też w samych negocjacjach o pracę.Kobiety i mężczyźni różnią się także oczekiwaniami wobec pracy te pierwszew większym stopniu cenią jej bezstresowość i możliwości kontaktów z innymi.Mężczyźni natomiast pragnęliby natomiast by ich praca była interesująca, umożliwiaławykazanie się inicjatywą i samodzielnością 5 . W pewnym stopniu różnica rodzajowabędzie warunkowała decyzje kandydatów dotyczące wzięcia udziału w akcjirekrutacyjnej na określone stanowisko, sprzyjać to będzie utrzymywaniu się tradycyjnegopodziału zawodów i stanowisk.Struktura wiekowa społeczeństw, bezrobocie wśród młodzieży wczesna dezaktywacjapracowników dojrzałych stwarza poważne problemy natury społeczneji jest przyczyną nierówności szans spowodowanych zróżnicowaniem wiekowymi stereotypowym postrzeganiem osób np. po 50. roku życia, jako mniej sprawnychw pracy. Wraz z wiekiem różnie spostrzega się też znaczenie pracy w życiu oraz tego,co szczególnie się w niej ceni. Najmłodsi cenią sobie dobrą atmosferę i sympatycznychwspółpracowników. Młodsi natomiast uważają, iż istotna jest możliwość awansuzawodowego i jej interesujący charakter. Ponadto wraz ze wzrostem wieku rośnieprzekonanie, iż ma on istotny wpływ na możliwość uzyskania pracy. Niezależnieod struktury wiekowej, aż 91% badanych uznaje ten czynnik za bardzo ważny bądźważny 6 . Taki pogląd sprzyjać może swoistej autocenzurze i wycofywaniu się z próbubiegania się o pracę osób w wieku dojrzałym.Kolejnym ważkim problemem jest wyrównanie szans osób niepełnosprawnych,służą temu zarówno uregulowania ustawowe, jak i kampanie społeczne promująceniepełnosprawnych. Jednakże dla zaledwie 8% tej populacji źródło utrzymania5Praca jako wartość, Komunikat z badań, (2004), CBOS, www.cbos.pl.6Tamże.