PDF6.76 MB - Wyższa Szkoła Komunikacji i ZarzÄ dzania

368Joanna Hałajsię w sytuacji wymagającej od niego wysiłku, działania. Jednak przedłużającysię stan zmęczenia prowadzi do ograniczania, a niekiedy uszkadzania zasobów.Dziennikarz aby podjąć adekwatne działanie, musi ocenić, czy zasoby, którymidysponuje, zezwalają mu na to. W przypadku stresu czynnik, sytuacja, w jakiejznajduje się dziennikarz, oceniana jest jako szkodliwa, zagrażająca lub w najlepszymwypadku wymagająca ekstra wysiłku (sytuacja wyzwania). Kiedy zatempowstaje u dziennikarza ocena sytuacji jako stresowej? Wielu autorów uważa(np. Cooper), iż o stresie można mówić w przypadku konfliktu ról i niejasnościroli. Konflikt ról w zawodzie dziennikarza będzie występował wówczas, gdy będziemiał sprostać sprzecznym wymaganiom, gdy na przykład redaktor naczelnynakaże mu napisać, nagrać audycję, która jest sprzeczna z jego przekonaniami.Stres może być tutaj wynikiem niezdolności dziennikarza do wyjścia naprzeciwsprzecznym wymaganiom. Może się jednak przydarzyć, że jest w stanie podołaćwyzwaniom, gdyż dysponuje odpowiednimi zasobami (np. odpowiednia odpornośćpsychiczna). Wówczas mimo istniejącego konfliktu ról – proces stresu nierozwinie się. Takie ujęcie zagadnienia pozostaje w zgodzie z Modelem Verońskim(Marek, Fąfrowicz, 4/1999: 155). O tym bowiem, czy reakcja stresu rozwinie się,decyduje ocena dziennikarza. Podobne zasady odnoszą się do niejasności ról.Z czynnikiem tym mamy do czynienia w sytuacji, gdy dziennikarz nie posiadawystarczająco jasnych informacji co do swoich obowiązków związanych z pełnionąrolą. Na działanie tego czynnika narażeni są szczególnie ci dziennikarze,którzy często zmieniają redakcje, bądź pracują w kilku (np. w telewizji publiczneji prasie komercyjnej).Kolejnym potencjalnym źródłem stresu może być odpowiedzialność wpisanaw pełnioną rolę w organizacji. W zawodzie dziennikarza jest to odpowiedzialnośćza słowo, tak pisane jak i mówione, konsekwencje natury prawnej za np.naruszenie dóbr osobistych rowmówcy.Ważnym czynnikiem potencjalnie stresogennym, związanym z redakcją są relacjeinterpersonalne wśród dziennikarzy. Dobre stosunki interpersonalne w pracy sągłównymi wyznacznikami zdrowia pracowników i organizacji. Złe stosunki cechujeniskie zaufanie, niski stopień wsparcia społecznego oraz niski poziom zainteresowaniaw rozwiązywaniu problemów decydujących o powodzeniu całej redakcji(Marek, Fąfrowicz, 4/1999: 155).Z potencjalną stresogennością redakcji wiąże się również rozwój kariery,jaki zapewnia v.s. nie zapewnia redakcja. Ekstremalnie stresogenna jest niepewnośćkariery, często przeradzająca się w niepewność zatrudnienia. Tego typu streswydaje się, iż często towarzyszy dziennikarzowi. Bowiem w zawodzie tym sąznane przypadki, iż ci, którzy zdobyli popularność i zrobili karierę w tym zawodzie,dostawali również wypowiedzenia z pracy. Potencjalnie stresogenne jestrównież nieawansowanie, czyli brak kariery oraz osiągnięć w zawodzie. Rodzito frustrację dziennikarza. W następstwie pojawia się agresja. Podobny zresztą