LIBËR-MËSUESI-GJUHA-SHQIPE-9-

PLANIFIKIMI I ORËS MËSIMORE TREMUJORI SHTATOR – DHJETOR
Data___.____._______
Fusha: Gjuhët dhe komunikimi Lënda: Gjuhë shqipe Shkalla: IV Klasa: lX
Kompetenca: NJohuri gjuhësore
Tema mësimore: Diateza e foljeve
Rezultatet e të nxënit sipas kompetencave kyçe:
1. Kompetenca e komunikimit dhe e të shprehurit
2. Kompetenca e të menduarit
3. Kompetenca e të mësuarit për të nxënë
4. Kompetenca personale
Rezultatet e të nxënit të kompetencave sipas temës mësimore
Nxënësi:
• dallon foljet në tekstin e dhënë
• përcakton formën veprore dhe joveprore të foljes
• dallon diatezën e foljeve
Burimet: teksti mësimor, Gramatika 1, tekste alternative
Situata e të nxënit: Era
dhe Dielli
Fjalët kyç:
• formë veprore
• formë joveprore
• diateza veprore
• diateza pësore
• diateza vetvetore
• diateza mesore
Lidhja me fushat e
tjera ose me temat
ndërkurrikulare:
Metodologjia dhe veprimtaritë e nxënësve: Stuhi mendimi; Punë individuale; Punë e pavarur;
Shkrim i lirë, Diskutim
Organizimi i orës së mësimit
-Lidhja e temës me njohuritë e mëparshme të nxënësve:
Rikujtohen njohuritë e marra për formën veprore dhe joveprore të foljes.
-C’tregon veprimi i shprehur nga folja në formën veprore? Po në formën joveprore?
-Me cilat mjete ndërtohet forma joveprore e foljes në kohët e thjeshta dhe të përbëra?
U kërkohet nxënësve të gjejnë foljet në fragmentin “Era dhe Dielli” dhe të tregojnë formën e tyre.
-Ndërtimi i njohurive të reja:
Sqarohen nxënësit se një kategori gramatikore tjetër e foljes është edhe diateza, me të cilën
shprehet lidhja mes veprimit të emërtuar nga folja dhe kryefjalës. Ajo është e lidhur ngushtë me
formën veprore dhe joveprore të foljes.
Diateza veprore – kur folja ka formë veprore dhe emërton një veprim që e kryen vetë kryefjala.
Diateza pësore – kur folja është në formën joveprore dhe emërton një veprim që e pëson kryefjala
e fjalisë, por e kryen një veprues tjetër, i cili mund të jetë ose jo i shprehur në fjali.
Folja ka katër diateza:
Diateza vetvtore – kur folja është në formën joveprore dhe emërton një veprim që e kryen dhe
e pëson njëkohësisht kryefjala e fjalisë. Këtu bën pjesë diateza vetvetore e mirëfilltë dhe diateza
vetvetore e ndërsjelltë.
Diateza mesore – kur folja është në formën joveprore dhe emërton një veprim që e kryen vetë
kryefjala.
99